Scout X-3C

Scout X-3C
FunciónLanzador espacial lixeiro
país de orixeEstados Unidos[1]
Tamaño
altura22,0 m[1]
diámetro1,02 m[1]
masa17.000 kg[1]
Etapas3[1]
foguetes derivados
FamiliaScout
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosWallops Island[1][2]
Total de lanzamentos1[1][2]
Primeira etapa – Algol 2A[1]
propelentePropelente sólido[1]
Segunda etapa – Castor 1[1]
altura5,92 m[1]
diámetro0,79 m[1]
masa baleiro535 kg[1]
masa cheo3852 kg[1]
impulsado por1[1]
potencia máxima286 kN[1]
Impulso específico247 s (232 s a nivel do mar)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Terceira etapa – Antares 2[1]
altura2,90 m[1]
diámetro0,78 m[1]
masa baleiro300 kg[1]
masa cheo1400 kg[1]
impulsado por1 X-259[1]
potencia máxima93,094 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico293 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
[ editar datos en Wikidata ]


Scout X-3C foi un foguete espacial dos Estados Unidos propulsado exclusivamente por propelente sólido. Estaba concibido como un lanzador suborbital de baixo custo e foi usado desde o complexo de Wallops Island unha soa vez, o 9 de outubro de 1964, para probar o vehículo experimental de reentrada RFD 2, que alcanzou un apoxeo de 132 km.[1][2]

Notas

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 Mark Wade (2017). "Scout X-3C" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Gunter Dirk Krebs (2017). Gunter's Space Page, ed. "Scout-X3C" (en inglés). Consultado o 28 de maio de 2017. 

Véxase tamén

Outros artigos