PROFILPELAJAR.COM

Sandalio González Blanco
Biografía
Nacemento	3 de setembro de 1840 ; Valderas, España
Morte	18 de abril de 1918 (77 anos); Santiago de Compostela, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela ; Seminario de Valderas
Actividade
Ocupación	profesor universitario, político

Sandalio González Blanco, nado en Valderas (provincia de León) o 3 de setembro de 1840^[1] e finado en Santiago de Compostela o 18 de abril de 1918^[2], foi un profesor universitario e político galego.

Traxectoria

Estudou no Seminario de Valderas. Licenciouse en Farmacia pola Universidade de Santiago en 1870, obtendo o doutoramento un ano despois, e unha nova licenciatura en Dereito pola mesma universidade en 1874. Entre 1870 e 1872 exerceu de profesor auxiliar en Prácticas de Operacións na Facultade de Farmacia, pasando a continuación a impartir coa mesma categoría a materia de Exercicios Prácticos. O 21 de xuño de 1878 obtivo a cátedra de Botánica Farmacéutica na mesma facultade, que impartiu ata a súa morte. Ingresou no corpo de catedráticos por concurso o 19 de xullo de 1887^[1].

Nas eleccións municipais do 4 ao 6 de maio de 1885 foi elixido concelleiro do concello de Santiago, nunha candidatura independente, ocupando o cargo de procurador síndico 2º desde o 1 de xullo dese ano ata o 31 de marzo de 1887, baixo a alcaldía de José Vázquez Quirós e, seguidamente, o posto de tenente de alcalde 4º baixo o mandato de Ramón Sanjurjo Pardiñas entre o 1 de xullo de 1887 e o 31 de outubro de 1889, cesando como concelleiro nesta última data.

En 1894 foi elixido como noveno decano da Facultade de Farmacia da USC, mantendo o cargo ata o seu falecemento.

Faleceu por unha afección cardíaca^[3] o 18 de abril de 1918, sendo enterrado no Cemiterio da Confraría do Rosario, en Santiago.

Vida persoal

Casou con Felisa Francisca Javiera María de los Ángeles Zamora Carrete (Santiago, 1-8-1847—id., 24-2-1926), sendo así xenro do profesor e paisano Pablo Zamora Marcos (Valderas, 1814—Santiago, 1889) e cuñado do tamén profesor Luis Zamora Carrete (Santiago, 1848-id., 1918). Coa súa dona tivo dúas fillas: Rita (1873—Santiago, 7-7-1911), que casou co empresario Lorenzo López-de Rego Labarta, e Felisa González Zamora († Santiago, 9-4-1857).