SERCA son as siglas coas que se coñece certo encima ATPase tomadas do seu nome inglés, sarco/endoplasmic reticulum Ca²⁺-ATPase (ATPase de Ca²⁺ do retículo sarco/endoplásmico), tamén chamada SR Ca²⁺-ATPase. Trátase dunha P-ATPase do tipo das ATPases de calcio, que bombea calcio.

A SERCA está localizada no retículo sarcoplásmico dos miocitos. É unha ATPase de Ca²⁺ que transfire Ca²⁺ desde o citosol da célula ao lume do retículo sarcoplásmico a expensas da hidrólise do ATP durante a relaxación muscular.

Na cara citoplasmática da SERCA hai 3 grandes dominios: os dominios de fosforilación e de unión a nucleótido, que forman o sitio catalítico, e o dominio actuador, que intervén na transmisión de cambios conformacionais importantes.

Parece ser que, ademais das súas propiedades de transporte de calcio, a SERCA1 xera calor nalgúns adipocitos ^[1][2] e pode mellorar a tolerancia ao frío nalgunhas ras.^[3]

A taxa á que a SERCA move o Ca²⁺ a través da membrana do retículo sarcoplásmico pode ser controlada pola proteína reguladora fosfolamban (PLB/PLN). A SERCA é normalmente inhibida pola PLB, coa cal está estreitamente asociada. O incremento da estimulación β-adrenérxica reduce a asociación entre a SERCA e a PLB por fosforilación da PLB pola PKA.^[4] Cando a PLB está asociada coa SERCA, redúcese a taxa de movemento de Ca²⁺; despois da disociación da PLB, o movemento de Ca²⁺ increméntase.

Outra proteína, a calsecuestrina, únese ao calcio dentro do retículo sarcoplásmico e axuda a reducir a concentración de calcio libre dentro do retículo sarcoplásmico, o cal axuda á SERCA para que esta non teña que bombear en contra dese alto gradiente de concentración. O retículo sarcoplásmico ten unha concentración de Ca²⁺ moito maior (10.000x) no seu interior en comparación co citoplasma. A SERCA2 pode ser regulada por microARNs, por exemplo miR-25 suprime a SERCA2 na insuficiencia cardíaca.

Por razóns experimentais, a SERCA pode ser inhibida pola thapsigarxina (unha sesquiterpeno lactona extraída da planta Thapsia garganica) e inducida pola istaroxime (un fármaco experimental).

Hai tres parálogos deste encima, que se expresan a varios niveis en distintos tipos de células, que son os seguintes:

• ATP2A1 - SERCA1
• ATP2A2 - SERCA2
• ATP2A3 - SERCA3

Hai ademais isoformas postraducionais de SERCA2 e SERCA3, que serven para introducir a posibilidade de respostas de recaptación de Ca²⁺ específicas do tipo celular e incrementa a complexidade global dos mecanismos de sinalización por Ca²⁺.

• Sarcoplasmic Reticulum Calcium-Transporting ATPases Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.