Modelo:País desaparecido A República das Floridas foi unha república pirata que durou entre o 29 de xuño e o 23 de decembro de 1817. Estaba limitada polos Estados Unidos ao norte, polos Seminoles ao oeste, pola Capitanía Xeneral de Cuba ao sur, a través do mar, e ao leste, pola colonia británica das Bahamas.

Mentres o Imperio Español en América empezaba o seu declive debido á invasión de Napoleón Bonaparte a España para impedir o auxilio británico a Portugal, os Estados Unidos iniciaban a súa expansión territorial polo sur e occidente dos seus límites fronteirizos dese entón, consolidando o seu adquisición da Luisiana a Francia. A situación entón empezou a cambiar na colonia española da Florida, un territorio que fora disputado anteriormente por Inglaterra (ocupado previamente entre 1763 a 1783), agora era anarquía.

Na Provincia de Guayana Simón Bolívar, no medio da loita para recuperar a liberdade de Venezuela reconquistada polas tropas realistas de Pablo Morillo, consideraba que a única forma de deter aos españois era ocupar as illas de Cuba e Porto Rico para así acelerar o final da súa presenza no continente. Nesta orde, Bolívar comisionou ao militar de orixe escocés Gregor MacGregor, para iniciar unha expedición cun continxente de 250 homes coa finalidade de invadir a península da Florida e cortar o paso de barcos que desde os portos de Boston levaban armamentos e municións aos realistas no sur do continente, e facilitar a invasión do territorio cubano para facer fracasar a reconquista española de Venezuela.

Outros líderes da expedición que interviñeron foron Luís Aury, Pedro Gual, Juan Germán Roscio, Agustín Codazzi e Lino de Clemente; este último foi designado por Bolívar para representar os intereses da nacente república ante o goberno de Washington.

Os Estados Unidos pola súa banda ambicionaban anexionarse todo o territorio da Florida. De maneira que a Florida considerábase un obxectivo mais do expansionismo territorial promovido polo presidente James Monroe e unha nación estratéxica hispanoamericana para Simón Bolívar.

Gregor McGregor, cumprindo os designios de Bolívar, tomou a illa de Amelia o 25 de xuño de 1817, e izou a Cruz Verde da Florida. Posteriormente tomou o Forte Fernandina protexido por unha gornición ao mando de Francisco Morales, para facelo capital da nova República das Floridas.

Unha vez creada a república, organizáronse as autoridades e deron tempo a aqueles que non simpatizaban coa independencia para que vendesen os seus bens e abandonasen o territorio. Pola súa banda, Pedro Gual e o sacerdote altoperuano Vicente Pazos Kanki,^[1] encargaríanse de redactar unha constitución.

Ao ser notificado dos feitos, Bolívar sentiuse compracido da fazaña apresando no Orinoco as goletas norteamericanas Tigre e Liberdade, que servían de apoio para o transporte de municións aos españois violando así o bloqueo naval imposto por el mesmo e incautando as mercancías que levaban abordo, motivando así a intervención dos Estados Unidos.

MacGregor abandonou a misión en novembro, pola súa banda, Luís Aury, aproveitando a súa experiencia de corsario, organizou a defensa mariña do territorio para cortar refuerzos desde A Habana. Tamén declarou que a república pasaría a formar parte de México.

O goberno de James Monroe, alertado dos feitos, denunciado a naciente república baixo o argumento de esmagar a piratería naval internacional e someter aos indios seminolas que hostigaban aos colonos do veciño estado de Xeorxia. Para axilizar a autorización do congreso o presidente Monroe valeuse de incidentes que conduciron a terminar coa súa existencia, tales como o incendio do buque venezolano Tentativa por invadir augas estadounidenses.

As operacións militares comezaron o 22 de decembro cando o comodoro J. D. Henley e o maior J. Bankhead comunicáronlle a Aury a súa intención de tomar a illa Amelia. Ao día seguinte, Andrew Jackson ao mando de tropas provenientes de Charleston, expulsa forza expedicionaria do Forte Fernandina.

Para reforzar a vitoria estadounidense e evitar retaliacións que servisen de pretexto a algunha acusación de ilexitimidade, designouse ao propio Jackson como gobernador militar do recentemente tomado territorio en representación de España.

A raíz de toma da Florida, Estados Unidos intentou infrutuosamente recuperar as goletas Tigre e Liberdade que Bolívar mandou capturar enviando ao seu delegado John Baptiste Irvine para dialogar con el (12 de xullo de 1818), pero foi tratado con desdén (e en vinganza polo rexeitamento que lle fixo o goberno estadounidense cara a Lino de Clemente), argumentando que o país norteamericano violara a súa neutralidade apoiando aos españois, e reprochando o seu abandono dos ideais de liberdade polos que loitaran.

Os Estados Unidos, unha vez tomada a Florida, pactaron definitivamente con España para a cesión do territorio a través do Tratado de Adams-Onís, asinado o 22 de febreiro de 1819. Posteriormente, Florida converteuse en estado membro dos Estados Unidos o 3 de marzo de 1845.

• Florida Oriental