Rafael de Vega Barrera, nado en Zazuar (Burgos) en 1889 e finado en Lugo o de 21 de outubro de 1936, foi un médico e político español.
Traxectoria
Era membro da masonaría. Traballou como cirurxián en Lugo, onde a miúdo operaba a xente humilde sen cobrar. Foi director do Hospital Municipal de Lugo, cidade na que proclamou a República desde o balcón da Casa do Concello. Nas eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 foi elixido deputado pola provincia de Lugo polo Partido Republicano Radical.
Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 o 19 de xullo de 1936 organizou a resistencia na cidade de Lugo con José María Díaz Díaz-Villamil e Jacinto Calvo López. Foi detido polos militares sublevados, sufriu un simulacro de xuízo e foi fusilado na tapia do cemiterio de Lugo ás 18:00 horas do 21 de outubro de 1936 con José Ramos López, Perfecto Abelairas Castro, Ángel Pérez López e Ramón García Núñez.[1] Para facerlle fronte ás responsabilidades políticas embargáronlle os seus bens.[2][3] En 2024 anulouse o seu xuízo.[4]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
Outros artigos
Ligazóns externas