En Dereito fiscal, o principio de progresividade implica que o tipo de gravame é función crecente da base impoñíbel, isto é, a medida que crece a capacidade económica dos suxeitos, crece a porcentaxe da súa riqueza que o Estado exixe en forma de tributos.

O principio de progresividade e o principio de proporcionalidade son diferentes. Nun tributo proporcional o tipo de gravame mantense fixo; polo tanto, a débeda tributaria crece só na medida en que o fai a capacidade económica. Pola contra, nun tributo progresivo crece o tipo de gravame ao aumentar a capacidade económica, normalmente co límite do principio de non confiscatoriedade.^[1]

A progresividade fiscal une á función recadatoria outras como a de redistribución da renda.^[2]