A parroquia —do latín eclesiástico parochĭa, e este do grego antigo παροικία paroikía, 'habitar cerca'— é unha división territorial das igrexas cristiás.

En particular, a parroquia encóntrase nas Igrexas Católica, Ortodoxa, Anglicana (Igrexa de Inglaterra), de Escocia, de Suecia, Metodista Unida e Presbiterianas.

O termo parroquia tamén designa á igrexa parroquial e ás comunidade de fieis.

Na Igrexa Católica a parroquia é a comunidade de fieis católicos, pertencente a unha Igrexa particular (xeralmente a unha diocese) que está baixo a dirección espiritual dun sacerdote, que se designa como párroco (na linguaxe popular, cura, abade, padre).

En xeral as parroquias defínense por un territorio. É dicir, pertencen á parroquia todos os fieis que habiten dentro dos límites territoriais da parroquia.

Tamén é posíbel establecer parroquias persoais en función do rito, lingua ou nacionalidade dos fieis dun territorio "ou mesmo por outra determinada razón". Así, o canon 813 permite a erección dunha parroquia para estudantes universitarios e algunhas diocese erixiron parroquias para persoas xordas.^[1]

O canon 374 establece que as parroquias próximas poden agruparse entre si, para formaren os arciprestados.

• Codex Iuris Canonici (Código de Dereito Canónico) (en varias linguas)

• Arciprestado
• Arciprestados de Galicia
• Parochiale suevorum
• Parroquia eclesiástica galega
• Parroquias de Galicia