Número UN

Os números UN ou números da ONU ou identificadores UN (UN IDs) son números de catro díxitos que identifican as substancias perigosas, e outras mercadorías (como explosivos, líquidos inflamables, substancias tóxicas, etc.) coa finalidade de que sexan utilizados para identificalas durante o seu transporte internacional.[1] Algunhas substancias perigosas teñen o seu propio número UN (por exemplo, o da acrilamida é UN2074), mentres que ás veces se lle dá un mesmo número a todo un grupo de substancias químicas ou produtos que teñen similares propiedades (por exemplo, os líquidos inflamables, se non se especifica outra cousa, levan o número UN1993). Un composto químicoen estado sólido pode recibir un número distinto que cando está en estado líquido se as súas propiedades en canto á perigosidade son significativamente diferentes. As substancias con diferentes niveis de pureza (ou concentración en solución) poden tamén recibir diferentes números UN.

Os números UN van desde o UN0001 a aproximadamente o UN3518 e son asignados polo Comité de Expertos da Organización das Nacións Unidas sobre o Transporte de Mercadorías Perigosas. Publícanse como parte das súas Recomendacións sobre o Transporte de Mercadorías Perigosas, tamén coñecido como o Libro Alaranxado. Estas recomendacións adóptanse pola organización reguladora responsable de cada modo de transporte.

Non se asigna ningún número UN para as substancias non perigosas.

Outros números relacionados usados en Norteamérica son os números NA (Norte América) para substancias e son idénticos aos númeos UN, agás en que algunhas substancias que non teñen número UN si teñen número NA. Estes números adicionais van desde o NA8000 ao NA9999.[2]

Identificadores de perigosidade

Asociado con cada número UN hai un identificador de perigosidade, que codifica a clase de perigo xeral que ten a substancia e a subdivisión (e, no caso dos explosivos, o seu grupo de compatibilidade). Se unha substancia presenta varios perigos distintos, entón poden especificarse identificadores de risco adicionais. Non é posible deducir a clase de perigo que ten unha substancia só a partir do seu número UN: debe buscarse nunha táboa.[3]

Identificadores de perigo da ONU
Clase División Descrición
Clase 1 Explosivos
División 1.1 Explosivos con perigo de explosión masiva
División 1.2 Explosivos con perigo de proxección
División 1.3 Explosivos perigosos co lume predominanemente
División 1.4 Explosivos con perigo de explosión non significativo
División 1.5 Explosivos moi intensos cun perigo de explosión masiva
División 1.6 Artigos extremadamente insensibles
Clase 2 Gases
División 2.1 Gases inflamables
División 2.2 Gases non inflamables, non tóxicos (non velenosos)
División 2.3 Gases tóxicos (velenosos)
Clase 3 Líquidos inflamables (e combustibles líquidos [EUA])
Clase 4 Sólidos inflamables; materiais espontaneamente combustibles; e perigosos por seren substacias reactivas coa auga/materiais húmidos
División 4.1 Sólidos inflamables
División 4.2 Materiais espontaneamente combustibles
División 4.3 Substancias perigosas por seren reactivas coa auga/materiais húmidos
Clase 5 Substancias oxidantes e peróxidos orgánicos
División 5.1 Substancias oxidantes
División 5.2 Peróxidos orgánicos
Clase 6 Substancias tóxicas (velenosas) e substancias infecciosas
División 6.1 Substancias tóxicas (velenosas)
División 6.2 Substancias infecciosas
Clase 7 Materiais radioactivos
Clase 8 Substancias corrosivas
Clase 9 Materiais perigosos misceláneos/Produtos, Substancias, ou Organismos

Notas

  1. ↑ "UN number definition". Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2015. Consultado o 26 de setembro de 2015. 
  2. ↑ UN and NA numbers
  3. ↑ "UN Hazard Identification Numbers, Classes and Packing groups" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 28 de setembro de 2015. Consultado o 26 de setembro de 2015. 

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas