Mary Anne Frey estudou no Montgomery College e graduouse en 1967.[2] Frey licenciouse en física na Universidade George Washington.[3][4] Doutorouse en fisioloxía na George Washington en 1975.[3] Mentres realizaba os seus estudos de doutoramento, Frey traballou como profesora no Departamento de Fisioloxía da Facultade de Medicina e Ciencias da Saúde da Universidade George Washington e no Montgomery College.[3]
Investigación
STS-90 Neurolab
Frey foi nomeada profesora adxunta na Facultade de Medicina de Boonshoft en 1976. Desenvolveu o plan de estudos de fisioloxía.[5] Estudou o impacto do exercicio na lipoproteína de alta densidade en mulleres, identificando que non había cambios durante dez semanas de adestramento.[6] Tamén traballou na resposta cardiovascular á tensión mental.[7] En 1986 foi nomeada directora técnica de The Bionetics Corporation no Centro Espacial Kennedy. Entre 1987 e 1990 foi científica visitante da NASA e profesora da Aerospace Medicine Residency Program. Frey foi nomeada profesora do Programa de Residencia de Medicina Aeroespacial.
A década de 1990 foi designada como a década do Cerebro, e a NASA decidiu que era importante comprender o funcionamento do sistema nervioso no espazo.[8] Identificou que os síntomas de saúde que experimentan os astronautas no espazo son similares ao envellecemento, pero ocorren máis rapidamente e parecen ser reversibles.[8] Estudou o impacto da presión negativa na parte inferior do corpo ( LBNP) nos homes e identificou que nin a aptitude aeróbica nin a de forza impactaban nas respostas á tensión da LBNP[9][10]O neurolabio incluíu medicións dos nervios simpáticos antes e despois dos voos espaciais, así como a monitoraxe do sistema nervioso central en ratas durante os voos espaciais.[11] Identificou a dose correcta de soro fisiolóxico que podían tomar os astronautas para contrarrestar a intolerancia ortostática despois do voo.[12] En 1993, Frey gañou o premio Louis H. Bauer Founders Award da Asociación Médica Aeroespacial.[13] En 1994 foi asignada á División de Ciencias da Vida da NASA e estudou o impacto do espazo no sistema nervioso.[14][15] Frey identificou as respostas cardiovasculares e fisiolóxicas dos astronautas.[3] Estudou o impacto do envellecemento na resposta cardiovascular aos cambios posturales.[16] En 1995, Frey gañou o premio Hubertus Strughold da Asociación de Medicina Espacial polas súas "importantes contribucións á medicina espacial".[3] O STS-90 lanzouse o 16 de abril de 1998.[17] Frey formou parte do consello de redacción da revista da Asociación Médica Aeroespacial.[18]
↑FREY, Mary Anne Bassett; SIERVOGEL, R.M. (1983). "Cardiovascular response to a mentally stressful stimulus.". Japanese Heart Journal24 (3): 315–323. ISSN0021-4868. PMID6876379. doi:10.1536/ihj.24.315.
