Les Merveilles de Rigomer é unha novela anónima francesa composta en verso cara ao ano 1250. A novela retoma a materia de Bretaña.

Non se coñece a identidade do autor, mais de acordo ao propio texto (verso 1 e 6430) chámase Jehan. Tamén deduciuse o labor dun remanieur, que engadiría as partes protagonizadas por Lanzarote e o rei Artur.^[1]

En xeral a novela pode dividirse en tres partes.

Parte 1 (v. 1-6402): Unha doncela chega á corte do rei Artur e propón aos seus cabaleiros venceren os encantamentos do castelo de Rigomer, en Irlanda, onde os cabaleiros fican atrapados baixo diversos encantamentos. Lanzarote supera varias probas ata chegar a Rigomer. Alí resulta enfeitizado por unha lanza e un anelo máxicos e convértese en cociñeiro do castelo.

Parte 2 (v. 6403-14776): Galván e cincuenta e sete cabaleiros marchan a liberaren a Lanzarote e atravesan diversas aventuras ata conseguilo.

Parte 3 (v. 14777-15916): Galván, quen como vencedor dos encantamentos de Rigomer debese casar con Dionise, a señora do lugar, declina facelo e promete buscarlle un marido na corte de Artur.

Finalmente engádese un relato onde recomezan as aventuras cando Artur volve a partir con Lanzarote (v. 15917-17271) mais finalmente a narración fica truncada.^[2]

A novela ten unha clara dependencia da obra de Chrétien de Troyes. Amais, a partida de cabaleiros á procura das marabillas de Rigomer reproduce o grupo de cabaleiros que parte á busca do Graal no ciclo da Vulgata Lanzarote-Graal^[3] e o episodio final protagonizado por Artur reproduce o diálogo entre Carlomagno e a súa esposa na Peregrinación de Carlomagno.^[4]