O lago Issyk-Kul, tamén chamado Ysyk Köl (en kirguiz: Ысык - Көл; en ruso: Иссык-Куль) é un lago endorreico de Asia Central, situado no límite nororiental do Tian Shan, ao nordés de Kirguizistán. É o sétimo lago máis profundo do mundo, o décimo con maior volume e o segundo lago salgado tralo mar Caspio. Issyk-Kul significa "lago quente" en kirguiz; aínda que está arrodeado de picos nevados, nunca xea.[1]
Xeografía
Ten unha lonxitude de 182 km, e un largo de 60 km, cunha superficie total de 6280 km², que o converten no segundo lago de montaña máis grande do mundo, despois do lago Titicaca. A súa altura media é de 1609 metros sobre o nivel do mar[2] e a súa profundidade máxima é de 702 m.[3][2] A súa profundidade media é de 278,4 m[2]Ocupa unha conca pechada de orixe tectónica. Ten unha capacidade de 1738 km³ de auga.[4][3]
O lago é levemente salino, e permanece libre de xeo durante o invierno. É alimentado por mananciais e polo desxeo na primavera. A súa beira sur está dominada pola cordilleira o Tian Shan.
Turismo
Durante a era soviética, o lago converteuse nun popular destino de vacacións, con numerosos sanatorios e casas de vacacións na beira norte, moitas concentradas na cidade de Cholpon-Ata e os seus arredores. Entrou en decadencia coa disolución da Unión Soviética, mais posteriormente volveron abrirse complexos hoteleiros e casas para alugar.
Historia
Lápida nestoriana con inscricións en uigur atopada en Issyk-Kul, datada en 1312
O lago Issyk-Kul era unha parada da ruta da seda que unía extremo oriente e Europa. O lago foi propiedade da dinastía Qing da China e posteriormente cedido a Rusia xunto que territorio circundante tralo tratado de Tarbagatai. Moitos historiadores cren que o lago foi o punto de orixe da peste negra que asolou Europa e Asia a principios e mediados do século XIV.[5]
Segundo un mapa medieval empregado por mercadores venecianos da ruta da seda, na beira nordeste do lago existía un mosteiro armenio do século XIV.
O nivel do lago é 8 metros máis alto que na Idade Media. En 2007, unha expedición atopou baixo as súas augas restos dunha cidade duns 2500 anos de antigüidade.[6][7]
En 1916 o mosteiro de Issyk-Kul foi atacado por rebeldes kirguiz que asasinaro sete monxes.[8]
Durante a época soviética, as súas augas, cunha salinidade comparable á do océano, serviron como base secreta de experimentación con torpedos.[9]
Medio natural
A troita de Sevan, un peixe endémico do lago Sevan en Armenia, foi introducida no lago Issyk-Kul durante a década de 1970. Se ben no seu lago de orixe é unha especie en perigo, ten maiores posibilidades de supervivencia no lago Issyk-Kul, onde está a desprazar as especies autóctonas.
O 12 de novembro de 2002, a Reserva Estatal Isyk-Kul foi designada como a primeira zona húmida de importancia internacional de Kirguizistán e foi incluído na listaxe Ramsar (n.º ref. 1231), cunha área de protección de 623 600 ha (anteriormente, o lago fora incluído pola antiga Unión Soviética, co n.º de ref. 109).
↑ 2,02,12,2Savvaitova, K.; Petr, T. (decembro de 1992). "Lake Issyk-Kul, Kirgizia". International Journal of Salt Lake Research1 (2): 21–46. doi:10.1007/BF02904361.
↑Kodayev, G.V. (1973). "Морфометрия озера Иссык-Куль" [Morphometry of Lake Issyk-Kul]. News of the All-Union Geographic Society (Izvestiya VGO)(en ruso).
