Formouse no Real Club Celta, e debutou co primeiro equipo da cidade olívica o 6 de xuño de 2009 nun importante encontro fronte o Alavés onde os seus 2 goles significaron a vitoria do equipo celeste por 2-1, e a conseguinte permanencia matemática en segunda división a falta dunha xornada para a conclusión da liga.[2]
Iago iniciou os seus pasos como futbolista nas categorías inferiores do Real Club Celta de Vigo á idade de oito anos. Alí formouse até chegar ao filial do equipo celeste á idade de dezanove anos, coincidindo con outros xogadores como Dani Abalo ou Roberto Lago. Na tempada 2008-09 o adestrador celeste Pepe Murcia convócao para realizar a pretempada, mais a pesar das súas boas actuacións, non chega ter continuidade no primeiro equipo.
Debut no primeiro equipo
O seu debut co primeiro equipo produciuse no Estadio de Balaídos o 7 de xuño de 2009. A falta de tres xornadas para terminar a tempada, o Celta enfrontábase ao Alavés, "un rival directo na loita pola permanencia". A importancia do devandito partido reflectíase en que unha vitoria do Alavés condenaba ao Celta aos postos de descenso a falta de tres xornadas, perigando así a súa existencia como entidade. O partido transcorreu con claro dominio do Alavés, equipo ao que lle sucedían as ocasións máis claras de gol. O entón adestrador Eusebio Sacristán decidiu buscar máis mobilidade no equipo, e no minuto 60 fixo debutar como revulsivo ao canteirán Iago Aspas.
As súas ganas fixéronse patentes nada máis entrar, xa que tivo dúas ocasións moi claras que evitou o meta Bernardo. A súa insistencia tivo premio no minuto 80, no que Iago rematou coa cabeza un centro do seu compañeiro Dani Abalo, pondo por diante aos celestes a falta de dez minutos. Con todo, un fallo da defensa permitiu ao dianteiro Juanjo marcar o gol do empate a tan só dous minutos do final. Pero unha vez máis, xa no tempo de desconto, o futbolista moañés volveu marcar, aproveitando un rexeitamento do porteiro rival, o que o converteu no salvador da categoría, asegurando así unha praza no primeiro equipo para a próxima tempada e o apoio e agarimo da afección.[4]
Primeiro equipo
A campaña 2009-10 supuxo a súa estrea como profesional e a súa presentación de cara á afección celeste. Co dorsal 11 nas costas, fixo unha tempada na que amosou as súas habilidades, facendo un total de 6 goles en 31 partidos, aínda que sen contar con continuidade no once titular e coa competencia constante de Roberto Trashorras. A campaña 2010-11 sería a máis completa até ese momento do moañés, aínda que con menos participación foi o gran revolucionario na recta final do campionato, na que substituíu a David Rodríguez como dianteiro centro por diante de Papadopoulos, gañando a confianza de Paco Herrera. Foi unha boa campaña do moañés na que gañaría fama por mor dunha acción en Los Carmenes, Granada, debido a unha fortuíta acción co chantadino Roberto, gardameta dos granadinos, na ida dos play-off de ascenso a Primeira División, desatando así unha nova rivalidade entre clubs.
Na tempada 2011-12 convértese no máximo goleador nacido no estado español e do Celta, con 23 tantos en 31 partidos, sendo clave para o ascenso do equipo a Primeira. Foi galardoado ademais, o 13 de novembro de 2012, co trofeo ao mellor dianteiro da categoría de prata da tempada.
Ao seguinte ano, xa na máxima categoría, viuse envolto nunha nova polémica o 15 de marzo do 2013 tras ser expulsado nun partido importante para as aspiracións do equipo no Derbi ante o Deportivo da Coruña por propinar un cabezazo a Marchena. Foi sancionado con catro partidos de suspensión, o que supuxo que o Celta sufrise até a última xornada para lograr a permanencia na Primeira División. Porén, a súa presenza nos últimos partidos foi clave para o funcionamento do equipo. O 1 de xuño de 2013 o Celta certificaría finalmente a permanencia en Primeira gañando o partido contra o Espanyol por 1-0 grazas a unha asistencia súa a Natxo Insa tras unha xogada individual. Este resultado, e a vitoria da Real Sociedad na Coruña, fixo que o Deportivo da Coruña descendese á Segunda División esa tempada.
Despois da súa gran tempada en Primeira División, no verán de 2013 ficha polo Liverpool FC, despois de varios meses de negociacións, por un prezo final de pouco máis de 9 millóns de euros, reservándose o Celta a propiedade do 10% dun futuro traspaso do xogador a outro club.[5]
Ante a falta de minutos en Liverpool foi cedido con opción de compra obrigatoria ao Sevilla FC de cara a tempada 2014/15, porén no equipo sevillano tampouco contou con minutos o que o levou a ter unha relación bastante mala co adestrador do equipo Unai Emery. Ao finalizar o ano foi traspasado ao Celta de Vigo por un importe entre os 4 e 5 millóns de euros[6].
Selección galega
Lucas Pérez e Iago Aspas coa selección galega (2024).
↑Chevilly, C. L. (Febreiro de 2017). "Iago Aspas, nunca es tarde"(PDF). Revista da RFEF(en castelán) (209): 16–19. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 17 de xuño de 2017. Consultado o 26 de febreiro de 2021.
_-_10.jpg)
