Foi o fillo primoxénito de Afonso III e de Ximena Garcés, filla do rei de Navarra. No ano 896 casou con Munia Donna (tamén citada como Mummadonna ou Mumma Donna), a filla do conde castelán Munio Muñoz. Co apoio do seu sogro, e da súa nai, a raíña, liderou unha sublevación para apartar do trono o seu pai Afonso. Fracasada a conspiración nun primeiro momento, foi feito prisioneiro. Porén, os seus partidarios conseguiron impoñerse forzando a abdicación do rei e a súa conseguinte coroación.[2]
A alta nobreza da Galiza medular opúxose a estas mudanzas. Nunha asemblea celebrada en Lugo no 7 de xuño de 910, escolleron como monarca ao seu irmán Ordoño II.[3] Ordoño estaba casado con Elvira Mendes, a filla do máis importante conde galego: Hermenexildo Goterres, antigo mordomo maior de Afonso III.
O terceiro irmán Fruela II, retivo o goberno de Oviedo e da franxa costeira cantábrica, se ben rendendo vasalaxe a Ordoño.[4]
En 914, durante unha campaña militar na Rioxa, recibiu diversas feridas a consecuencia das cales faleceu en Zamora o 19 de marzo.
Sen descendencia propia, Ordoño II ascendeu ao trono na capital leonesa.
Notas
↑López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. Garcia fillo de Afonso, rei dos galegos (citando a Ibn Haián e al-Razí)
↑Álvarez Álvarez, César. "García I". Real Academia de la Historia(en castelán). Consultado o 2022-10-08.
↑Álvarez Álvarez, César. "Ordoño II". Real Academia de la Historia(en castelán). Consultado o 2022-10-05.
.png)
