As forzas de Van der Waals teñen orixes diversos. Principalmente descompóñense en tres efectos:
As forzas de Keesom ou efectos de orientación (forzas de carácter electrostático entre moléculas cargadas, dipolos...)
As forzas de Debye ou efectos de indución dun dipolo permanente a un inducido.
As forzas de London ou efectos de dispersión (actúa entre moléculas de calquera tipo, incluídos os gases nobres).
A enerxía correspondente á forza de van der Waals EVdW pódese formular como:
Onde :
Enerxía das forzas de Keesom entre moléculas polares.
Enerxía das forzas de Debye entre moléculas polares e dipolos inducidos.
Enerxía das forzas de dispersión de London entre dipolos instantáneos.
Onde , constante diélectrica do baleiro; , constante de Boltzmann ; , a temperatura absoluta, a distancia media entre as molecules consideradas, os momentos dipolares das moléculas consideradas, as polarizabilidades eléctricas, constante de Plank e a frecuencia electrónica de absorción.