O fiddle é unha variante do violín usada na música folk. É tocado con técnicas que se adaptan á música tradicional e popular, incluíndo variacións rítmicas e ornamentacións musicais específicas. O ornamento físico do instrumento pode ser similar a un violín clásico ou tamén incluír outros motivos, como nesta imaxe.
Alasdair Fraser (Escocia), Kevin Burke (Irlanda), Martin Hayes (Irlanda), Alison Krauss (EUA, Bluegrass), Mark O'Connor (EUA)
Fabricantes notables
Non específicos; violíns adaptados ao estilo folk por artesáns e luthiers.
O termo fiddle ('Curvo', en galego) utilízase para referirse a calquera instrumento musical que se toque cun arco, incluído o violín, é unha expresión coloquial empregada para os instrumentos que usan os músicos en todos os xéneros, incluso a música clásica. A palabra fiddle tamén se usa a miúdo para referirse ao violín na música tradicional irlandesa, británica, klezmer e xitana.
Orixe do termo
A etimoloxía do termo violín non é precisa, e pode ser unha derivación da mesma palabra para violín, orixinaria das linguas románicas primitivas, ou podería ser, nativamente, de orixe xermánica.
A primeira vez que se coñeceu o uso do substantivo "fiddle" foi no período do inglés medio. A evidencia máis antiga do termo no Oxford English Dictionary é de arredor de 1275, nos escritos do poeta Laȝamon.[1]
En inglés existe a expresión "fit as a fiddle", que hoxe se traduciría literalmente como "en forma como un fiddle", aínda que en orixe se refería máis a suitable ("axeitado").[2]
Historicamente, o termo fiddle tamén se refire a un predecesor do violín moderno. Como o violín actual, adoitaba ter catro cordas, pero tiña unha variedade de formas e tamaños.
Outra familia de instrumentos que contribuíron ao desenvolvemento do violín moderno son as violas da gamba, que se suxeitan entre as pernas e se tocan verticalmente, coma os contrabaixos e violoncellos, e teñen trastes.
Notas
↑"fiddle_n". www.oed.com; Oxford English Dictionary.
