Ferruccio Panagini iniciou a súa carreira deportiva no club da súa cidade natal, o Hockey Novara, club co que gañou seis ligas (1946, 1947, 1949, 1950, 1958 e 1959). Fixo o seu debut na selección italiana en 1948, a partir daquela e ata a súa retirada da selección azzurra en 1961 colleitou 157 participacións, aínda que o seu mellor momento na selección chegou en 1953 coa consecución do Campionato do Mundo disputado en Xenebra (Suíza) e que supuxo o primeiro título mundial de Italia nesta modalidade deportiva[1] Logo da súa etapa como xogador foi comisario técnico da selección italiana entre 1964 e 1969. Foi nomeado a Cavaliere della Repubblica Italiana.
Finalizada a súa experiencia na selección converteuse no adestrador do seu equipo de sempre, o Novara, gañando oito scudetti entre 1969 e 1977 coa única interrupción do campionato de 1976 no que se clasificou segundo. Foi galardoado coa Medalla de ouro ao valor atlético.
