No piano a escala de dó Maior non se toca nas teclas negras, polo que se denomina "escala de tecla branca". Os compositores escolleron dó maior como clave de pezas que abren formas cíclicas, como: ciclos de preludios, fugas, invencións e estudos.
Escala relativa
A escala relativa da escala maior é a escala menor que parte da sexta nota (grao VI) da escala de Dó Maior, neste caso trátase de La menor; como estes teñen a mesma armadura de tonalidade (as mesmas alteracións díeses e bemois) e as mesmas notas, denomínanse "escalas equivalentes enharmónicamente".[3][4]
Harmonía
Graos harmónicos
Na harmonía e teoría musical, cada grao da escala recibe un nome segundo a súa función: [5]
Grao
Nome
Nota
Función
I
Tónica
dó (C)
1T
determina a tonalidade da música e presentada no final dela, nota de menor tensión con función de repouso natural ou sensación de finalización.
II
Supertónica
re (D)
1T
encima da tónica,[6][7] dúas funcións resolutivas: en dirección á tónica, ou en dirección á mediante. Grao que substitue a subdominante.[8]
III
Mediante
mi (E)
1st
grao intermediario formando unha terceira coa tónica e a dominante. Como a subdominante, é unha nota modal, que determina se está no modo maior ou modo menor.
IV
Subdominante
fa (F)
1T
abaixo da dominante.[9][7] Ten función de afastamento, con sentido medio-inestábel, unha forma intermediária sen a estabilidade da tónica e sen a angústia da dominante.
V
Dominante
sol (G)
1T
quinto grao a partir da tónica. entre a subdominante e a superdominante.[10][11] Ten a función de tensión para a entrada da tónica, coa estabilidade.
VI
Sobredominante
la (A)
1T
encima da dominante.[12][7] grao intermediário (forma intervalo de terceira) entre subdominante e tónica superior. Ten función feble e, pode substituír a tónica.[8]
Dó maior é unha das teclas máis utilizadas na música. Unha arpa afinada en do maior ten os seus pedais na posición central.
A maioría dos exercicios para principiantes de piano son en dó maior, xa que as teclas brancas do instrumento corresponden ás notas da escala de do maior. permitindo así traballar coas teclas brancas, para as que a tonalidade tamén se asocia coa aprendizaxe do piano.
Aínda así, o compositor Frédéric Chopin considerou esta escala a máis difícil de tocar, e tendeu a traballar nela máis tarde cos seus alumnos. Considerou que o máis doado era si maior, porque a posición das notas brancas e negras encaixaba mellor coas posicións naturais dos dedos, comezando con isto o estudo do piano.
Composicións
Sinfonías núm. 30, 82 e segundo movemento 94, - Joseph Haydn
A táboa indica o número de díeses ou bemois de cada escala. As escalas menores dentro do círculo en verde están escritas en minúsculas (notación americana).
↑ 8,08,1Itego (2017). "Linguagem Musical III 2017"(PDF). Gabinete de Gestão de Capacitação e Formação Tecnológica. Caderno Didático. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 11/01/2018. Consultado o 10/01/2017.
↑Santana, Beatriz Pires (2010). Os padrões que ouvimos(PDF). Universidade Federal do Paraná. p. 24.