Un corpiño é un artigo de roupa tradicionalmente para mulleres e nenas, que cobre o torso dende o pescozo ata a cintura. O termo refírese normalmente a un tipo específico de roupa superior común en Europa durante o século XVI ao XVIII, ou á parte superior dun vestido moderno para distinguilo da saia e das mangas. O nome corpiño é etimoloxicamente unha ortografía estraña en plural de "corpo" e provén dunha peza máis antiga chamada par de corpos (porque a peza estaba feita orixinalmente en dúas pezas separadas que se unían entre se, frecuentemente mediante cordóns).
Orixe
Os frescos producidos pola civilización minoica retratan mulleres con corpiños abertos que mostraban e acentuaban os seus peitos, porén, tras o colapso da Idade do Bronce Final, estas pezas de roupa darían paso á roupa máis sinxela característica da Grecia da Idade do Ferro.
Corpiño de labraga, século XIX (detalle de A colleita de feo de Julien Joseph, Bélxica)
A mesma palabra úsase para referirse a varios conceptos relacionados, algúns dos cales tamén teñen outros nomes.
Nun uso, corpiño refírese a unha peza superior separada que ten mangas extraíbles ou sen mangas, a miúdo de corte escotado, que se usaba en Europa desde o século XVI ata o século XVIII. sobre un corsé ou en lugar dun. Para conseguir unha forma de moda e soster o busto, o corpiño era frecuentemente ríxido con varillas (un tipo de cana) ou barbas de balea. O corpiño estaba separado do corsé da época porque o corpiño estaba pensado para ser usado sobre as outras pezas de roupa, e as outras eran roupa interior.
Noutro uso, particularmente na época vitoriana e na moda de principios do século XX, un corpiño indica a parte superior dun vestido que se construía en dúas partes (é dicir, con saia e corpiño separados, como un tutú de ballet), pero de tecido combinado ou coordinado coa intención de levar as dúas partes como unidade. Durante o uso, as pezas poden estar conectadas mediante ganchos e ollos.[2] Esta construción era estándar para prendas de moda desde o século XVIII ata finais do século XIX, e tiña a vantaxe de permitir combinar unha saia voluminosa cun corpiño cinguido, e de permitir levar dous ou máis corpiños coa mesma saia en diferentes momentos. Por exemplo, unha muller podía usar a saia cun corpiño de pescozo alto a xogo durante o día e, máis tarde, a mesma saia cun corpiño diferente e de pescozo baixo á moda pola noite. A construción dunha soa peza fíxose máis común despois de 1900 debido á tendencia de roupa máis solta, de construción máis sinxela e con saias máis estreitas.
O corpiño segue usándose para referirse á parte superior (sen incluír as mangas) dun vestido dunha ou dúas pezas.
En períodos anteriores, os corpiños e os corsés estaban atados en espiral, cun encaixe continuo. Algúns corpiños atábanse na parte traseira.[1] En períodos posteriores, ambos atábanse como as modernas zapatillas de tenis, con ollais enfrontados. Isto era máis cómodo para as mulleres que tiñan que vestirse por si mesmas. No século XX, o cordón substituíuse por elásticos ou outros enganches.[1]
Utilizáronse acolchados, desosados e outras técnicas para manter o corpiño axustado suavemente mentres se usaba.[1] As mulleres embarazadas levaban un tipo de corpiño axustable.[1]
A partir do século XVI, as mulleres usaban mangas desmontables como complemento de moda.[1] Pódese engadir unha gorgeira ou outros adornos.[1] No século XVIII, as mulleres levaban unha variedade de accesorios, cos seus corpiños.[1]
No século XIX, en partes de Europa, os estilos reflectían a vestimenta popular local, polo que o corpiño en Francia tiña volantes, en Austria tomaba a forma de dirndl e en Bulgaria tiña un estomagueira de ouro etc.[1]
.jpg)
