En mamíferos placentarios, o cordón umbilical é un cordón que une ben o embrión en vías de desenvolvemento ou ben o feto á súa placenta. Contén arterias principais e veas (arterias umbilicais e vea umbilical) para o intercambio de substancias nutritivas e sangue rico en oxíxeno, entre o embrión e a placenta. Estes vasos están arrodeados da chamada xelatina de Wharton. No momento en que o feto nace, o cordón umbilical é cortado e déixase só unha pequena cicatriz, que constituirá o futuro embigo.
O termo "cordón umbilical", ou simplemente "umbilical", foi empregado tamén para cordas con funcións semellantes, coma a mangueira de aire que une a un mergullador de mar aberto ao seu barco, ou ben a un astronauta coa súa nave espacial.
Anatomía
No feto humano, o cordón umbilical é, polo xeral, duns 56 cm de lonxitude e de 1 a 2 cm de diámetro. Dita lonxitude pode variar dende a acordia, que vén a ser a ausencia de cordón, até a cordóns de máis de 300 cm. Os cordóns umbilicais son de natureza helicoidal, con até 380 hélices. En termo medio, o cordón umbilical ten de 10 a 11 hélices. A maioría dos cordóns xiran ou rotan cara á esquerda, por razóns que no se coñecen aínda. Máis do 5% dos cordóns son máis curtos de 35 cm, e arredor dun 5% son máis longos de 80 cm.
O cordón umbilical contén dúas arterias umbilicais e unha vea umbilical, sepultada dentro da xelatina de Wharton.
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
