O chalé de Canido é un edificio singular situado no barrio de Canido en Ferrol. Foi proxectado e executado entre os anos 1921 e 1925 por Rodolfo Ucha para o industrial Juan Sixto Vázquez.
Historia
Tendo pensado regresar á súa terra, Ferrol, Juan Sixto Vázquez, emigrante galego nado no Seixo (Mugardos) que fixo fortuna en Cuba a finais do século e foi propietario, xunto aos seus irmáns, dos grandes almacéns da Habana Fin de Siglo,[1] encargoulle en 1921 a Rodolfo Ucha que, por entón era arquitecto municipal de Ferrol, o proxecto dunha vila representativa do seu éxito nos negocios en Ultramar que, con todo, non chegaría a habitar definitivamente.[2][3]
Descrición
Coñecido como Chalé de Canido, trátase do máis voluminoso edificio de vivenda unifamiliar proxectado por Rodolfo Ucha Piñeiro en Ferrol, cunha torre que resulta o elemento máis singular e rechamante do conxunto.[4]
É probable que o ecléctico deseño desta casa de indianos, con certo resaibo rexionalista pero sen unha unidade de estilo específica entre os seus diferentes elementos e na que se advirte certa desproporción de volumes, respondese ao capricho do propietario promotor da obra,[5] que fixo modificar varias veces os planos, influído por algúns deseños de moda do momento, mesturándoos todos.[2][4]
O principal elemento compositivo é unha torre monumental de catro alturas cun remate de aspecto de pirámide truncada, cunha mansarda faiada e uns pináculos en cada esquina. Á torre súmanse varios volumes aos lados con galerías exteriores apoiadas ben sobre ménsulas de granito ou sobre columnas de ferro fundido, cuxa horizontalidade compensa timidamente a prominente verticalidade da torre.[4] A superficie total edificada é de 740 m².[6]
Conta tamén cun xardín de 4 000 m² que chegou a estar poboado por diversas especies vexetais exóticas, incluíndo as palmeiras que lembraban a paisaxe habanera.[3] O edificio permaneceu abandonado desde 2009, o que lle ocasionou unha notable decadencia, perdendo parte da ornamentación da fachada, a rotura de numerosos cristais e o roubo de elementos decorativos no interior.[3] En 2017 foi adquirido por un grupo empresarial de Betanzos dedicado á hostalaría que proxecta a súa restauración total entre 2025 e 2026.[6][7][8]
Notas
- ↑ Picado, José (2 de outubro de 2026). "El chalé indiano de Canido". La Voz de Galicia (en español) (A Coruña). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ 2,0 2,1 Burgoa, Juan José (14 de xullo de 2019). "Joaquín Jofre Maristany y Juan Sixto Vázquez". La Voz de Galicia (en español) (Ferrol). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Burgoa, Juan José (8 de novembro de 2017). "El chalet de Canido. ¿Quizás la solución menos mala?". La Voz de Galicia (en español) (Ferrol). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Castelo Álvarez, Bernardo (2000). Ferrol: morfología urbana y arquitectura civil, 1900-1940 (1ª ed.). A Coruña: Universidade da Coruña. pp. 336–339. ISBN 84-95322-74-9.
- ↑ Gamundi F., Bores (Coord. 2000). Casas de indianos (PDF) (en español) (1 ed.). pp. 221–224. ISBN 84-453-2803-4. Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ 6,0 6,1 Hermida, Patricia (25 de outubro de 2023). "El chalé de Canido se convertirá en un hotel con encanto en 2025: “Es un símbolo de Ferrol”". La Voz de Galicia (en español) (A Coruña). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ Burgoa, Juan José (25 de outubro de 2017). "El grupo La Penela compra el chalet de Canido para convertirlo en un hotel". Diario de Ferrol (Grupo La Capital). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
- ↑ de Antonio, Ana (16 de xaneiro de 2024). "El grupo La Penela aterriza en Ferrol con su primer ‘hotel boutique’ en el chalé de Canido". El Español (Quincemil). Consultado o 10 de xaneiro de 2025.
Véxase tamén
Outros artigos
|
---|
Lugares senlleiros | |
---|
Edificios civís | |
---|
Edificios relixiosos | |
---|
Museos | |
---|
Parques e espazos naturais | |
---|
Artes escénicas | |
---|
Arqueoloxía | |
---|