A familia dos Álvarez de Toledo (orixinaria de Alba de Tormes) xorde na historia nobiliaria española ao obteneren no século XIV os señoríos de Oropesa e Valdecorneja como recompensa polos servizos prestados ao rei Henrique II de Castela, aínda que o ascenso da familia produciuse, fundamentalmente, a partir do século XV, grazas ao apoio prestado á coroa de Castela nos seus conflitos coa nobreza.
Os títulos nobiliarios da casa de Alba propiamente dita son o ducado de Alba de Tormes e o ducado de Huéscar. Porén, o xefe da casa ostenta outros moitos títulos por incorporación doutras casas nobiliarias debido a casamentos e heredanzas como, por exemplo, a casa de Olivares, a de El Carpio e a de Villanueva del Río, converténdose a casa de Alba na casa nobre europea con maior cantidade de títulos no seu haber.[1]
O seu importante papel histórico e gran fortuna fan á casa de Alba propietaria dunha das mellores coleccións privadas de arte de España, conservada en máis de vinte palacios e castelos repartidos por todo o país, algúns dos cales están cedidos a institucións públicas para a súa mellor conservación e uso.
O seu importante patrimonio cultural levou á familia a establecer a Fundación Casa de Alba, dedicada á súa administración e xestión, con sede no Palacio de Liria, en Madrid.
Calderón Ortega, José Manuel (2005): El Ducado de Alba: la evolución histórica, el gobierno y la hacienda de un Estado señorial (siglos XIV-XVI). Madrid: Dykinson. ISBN 9788497727617.
Kamen, Henry (2004): El Gran Duque de Alba: soldado en la España imperial. Madrid: La Esfera de los libros. ISBN 9788497342209.
Maltby, William (2007): El Gran Duque de Alba. Editorial Atalanta. Vilaür, Girona: ISBN 9788493531386.