Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

En medicina e en farmacia denomínase antipirético a calquera fármaco que fai diminuír a febre.^{[1] [2]}

Adoitan seren medicamentos que tratan a febre dunha forma sintomática, sen actuar sobre a súa causa. Os exemplos máis comúns son o ácido acetilsalicílico, o ibuprofeno, o paracetamol e o metamizol.

Pero tamén son antipiréticos algúns procedementos físicos, como a aplicación de panos mollados con auga fría sobre o corpo do enfermo, ou os baños deste en auga morna.

Os antipiréticos coñécense tamén polos nomes de antitérmico,^{[1] [2]} antifebril,^[2] e febrífugo.^{[1] [2]}

O termo antipirético está formado polo elemento do grego antigo ἀντι- anti-, que significa "contra", e o adxectivo πυρετικός pyretikós, que significa "febril", "con febre",^[3] derivado de πυρετός pyretós, "ardor", "febre",^[4] á súa vez tirado de πῡρ πυρός pỹr pyrós, "lume", "fogo".^[5]

Así mesmo, antitérmico combina o mesmo primeiro elemento anti- co substantivo do grego antigo θέρμη thermē, "calor", "ardor" (especialmente "ardor febril"), e o elemento ´-ico, formador de adxectivos.^[6]

O sinónimo antifebril é de orixe latina, compoñéndose co elemento anti-, calco de grego, e o termo do latín medieval febrilis, "relativo ou pertencente á febre", derivado do latín clásico febris, is, "febre".^[7]

Finalmente, febrífugo orixinouse contra 1680 en Francia, baixo a forma francesa fébrifuge, literalmente "que escorrenta a febre", "que fai fuxir á febre", termo derivado do latín febris, "febre", e fugare, "fuxir".^[8]

Os medios físicos son, como quedou dito, unha medida antipirética na que non se empregan fármacos. Pero asociados ao paracetamol baixan a febre de forma máis eficiente. As medidas físicas de forma illada só son eficaces durante poucos minutos.

A administración de antipiréticos é un acto habitual na maioría das persoas que teñen febre, sobre todo os nenos. Sábese que a febre é un mecanismo de defensa do corpo, sobre todo para activar o sistema inmunitario para que traballe con máis eficacia.

O aumento da temperatura corporal até os 38 °C chámase febrícula,^[9][10] e non é unha febre perigosa que deba ser diminuída con medicación. Débese abordar a enfermidade de fondo, pero debido aos hábitos adquiridos pola poboación e pola comunidade médica, prescríbense e adminístranse antipiréticos máis por ansiedade dos pais e non porque realmente sexan indicados.

A decisión de que antipirético utilizar en cada caso debe fundamentarse no seu mecanismo de acción, farmacodinamia, efectividade e efectos secundarios. Como a maioría das veces o obxectivo é diminuír a temperatura e as molestias do enfermo e, no posíbel, non alterar a resposta inflamatoria, excepto nos casos en que esta sexa exaxerada, recoméndase o paracetamol.

A maioría dos antipiréticos son analxésicos, e poden seenr tamén antiinflamatorios. Os antiinflamatorios non esteroideos, como o ibuprofeno, empréganse nos casos de inflamación e hemorroides.

Commons ten máis contidos multimedia sobre:  Antipirético

• Analxésico
• Antiinflamatorio

Este artigo sobre medicina é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.