Foneticamente soa case como ir en bird ou ur en hurt en inglés, cunha pronuncia non rótica (que non pronuncia a [ɹ] silábica postnuclear, é dicir, a que está en posición de coda). Tamén é semellante á pronuncia do ditongoeu en francés, e ö en alemán, sueco ou turco.
O nome da letra é o mesmo que o seu son pero ás veces é denominada polos tipógrafos en inglés como "o con barra" (slashedou).
A orixe da letra é a ligadura do ditongo "oe" (a liña horizontal do "e" representada na liña a través de "o") que se converteu nunha letra por si mesma.
En dinamarqués, feroés e noruegués modernos, a letra é unha vogal única (AFI [ø]), e non un ditongo, nin unha ligadura, nin unha variante da letra "O". Como di unha guía turística de Noruega, "non é un 'O' cunha barra, é un 'Ø'!". Nestas linguas pódese escribir ø ou oe se é necesario (en computadoras ou teléfonos non escandinavos).
En dinamarqués (e na escritura conservadora bokmål do noruegués), ø é unha palabra en si que significa "illa".
O símbolo "ø" úsase no Alfabeto Fonético Internacional para indicar o son da letra dinamarquesa e norueguesa, a vogal entre semipechada e media anterior arredondeada.
En computadores
En computadoras, cando se usa ISO 8859-1 ou Unicode, os códigos para 'Ø' e 'ø' son, respectivamente, 216 e 248, ou D8 e F8 en hexadecimal. No sistema operativo de Apple Macintosh pódese mecanografar apertando a tecla [Option] xunto co O ou o. En Microsoft Windows pódese escribir mantendo premida a tecla [Alt] e despois marcando 0216 ou 0248 (Ø -ø) no teclado numérico, se os sistemas usan a páxina de códigos 1252 como sistema por defecto. O nome da letra en unicode é "Letra latina ou maiúscula/minúscula con barra" (Latin capital/small letter ou with stroke). Na referencia do carácter de entidade de HTML, requirido a casos en que a letra non está dispoñíbel co código ordinario, os códigos son Ø e ø. Na contorna de X Window System, pódese producir estes caracteres premendo a Multi key cunha barra e despois apertando o ou O. Nalgúns sistemas, como a versión antiga de MS-DOS, a letra Ø non é parte da páxina de códigos por defecto. Neste caso, a non ser que haxa páxinas de código adicionais instaladas (como a escandinava), o símbolo do yen (¥) substitúe a Ø, e o símbolo do centavo (¢) substitúe a ø. Tamén existen as opcións de Alt+157 para "Ø" e Alt+155 para "ø".
Tradución con problemas
Este artigo é unha tradución automática que non foi revisada, ou unha tradución de alguén que non ten suficientes coñecementos do galego ou da lingua de orixe. O artigo precisa unha revisión completa e mellora, en caso contrario o artigo pode que pase a ser eliminado nun prazo de 30 días a partir da data orixinal deste aviso.
Xeroglífico exipcio (ollo) ir
Proto-Semítico Ou
Fenicio Ou
Grego Omicrone
Etrusco Ou
Latín Ou
Noruegués Ø
Outros usos
Un símbolo similar era utilizado para sinalar o nome do gladiador que morrera en combate nos mosaicos romanos.
Na música úsase para escribir cifrados de acordes, escríbese en superíndice despois da letra correspondente á fundamental do acorde, para definir o acorde semidiminuído que se dá naturalmente na tetrada do sétimo grao da escala maior.
No son profesional utilízase como símbolo de troco de fase.
Adoita utilizarse como símbolo de diámetro no debuxo mecánico de pezas. Con todo, para indicar o diámetro utilízase principalmente a letra grega Fi maiúscula, é dicir o risco en posición vertical no canto de inclinado.
Nalgúns casos de abreviaturas informais, como apuntamentos universitarios, utilízase para abreviar as terminacións -ción. Por exemplo, clasificación: clasificaø.
En fotografía, o símbolo utilízase para denominar o tamaño en milimetros que se utiliza tanto en filtros e accesorios da rosca como o das tampas que cobren as lentes fotográficas (obxectivos).
Notas
Ø Robert Bringhurst (2002). The Elements of Typographic Style, páxinas 270, 284. Para referencias tipográficas de "o barrada" ('slashed o-').
