De skiednis fan it lutheranisme begûn yn 1517, doe't de Dútske teolooch yn 95 stellings syn ûnfrede oer de wantastannen binnen de katolike tsjerke kenber makke. Luther fûn dat de bibel de wiere boarne fan wierheid wie, en net de wurden fan de tsjerke of de paus. De katolike tsjerke hold it folk bygelyks foar dat men ôflitten keapje en bychtsje moast om yn de himel te kommen, wylst it oprjocht leauwen yn God en it betrouwen op syn leafde en fersoenlikens neffens him genôch wie. De stellings waarden yn koarte tiid oerset yn it Dútsk en binnen twa wiken ferspraat troch hiel Dútslân; binnen twa moannen sels troch hiel Europa. Luther hope mei syn 95 stellings de eagen fan oaren binnen de katolike tsjerke te iepenjen en in grûnige herfoarming útein te setten, mar doe't hieltyd mear minsken fan syn ideeën hearden en de bibel no ek sels bestudearren, kaam der in wiere reformaasje op gong.