Een iiskelder is in kelder los fan in hûs, faak tonnefoarmich, frij wat djip (5 meter is net frjemd) of in mitsele ferwulft bedutsen mei in tsjûke laach ierde, dêr't by winter, grutte (1 m × 20 cm × 20 cm) stikken iis út in mar, dobbe of sleat opslein waard en mei hea ôfdutsen waard (as isolaasjemiddel).
Brûkme
Troch syn djipte of dikke wanden is sa'n romte goed isolearre. As der genôch iis yn de kelder brocht wurdt, kin men it hiele jier troch iis ta jin foldwaan hâlde. Yn waarme tiden wie it dan mooglik iten langer goed te hâlden yn iiskasten dy't kuolle waarden mei iis út de kelder.
Tsjintwurdich brûke flearmûzen de âlde iiskelders noch alris as ûnderkommen en oerwinteringsplak.