Virginia García del Pino

Virginia García del Pino

(2018)
Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1966 (58/59 urte)
Herrialdea Katalunia
Jarduerak
Jarduerakfilm-zuzendaria eta film-muntatzailea
IMDB: nm5558733 Edit the value on Wikidata

Virginia Garcia del Pino (Bartzelona, Katalunia, 1966) bartzelonar film-zuzendaria, gidoilaria eta editorea da.[1] Hainbat sari jaso ditu bere lanengatik, eta hainbat zinema jaialditan eta arte museotan erakutsi ditu.[2][3]

Bizitza

Arte Ederrak ikasi zituen espezialitate horretan lizentziatuz.[4]

Lan ibilbidea

Zinemagile gisa dokumentaletan aritu da, eta bere filmekin zinema jaialdietan eta arte garaikideko zentroetan parte hartu du.[5] Bere sorkuntzak ere sarituak izan dira, hala nola, Lo que tú dice que soy film laburrak hainbat sari jaso zituen 2008an, eta La 10a carta[6] filmak Jose Maria Forque sarietarako izendapena jaso zuen.[7]

Mar del Plata, Sevilla, In-Edit eta L’Alternativako zinema jaialdietako epaimahaian parte hartu zuen.[8]

Filmografia

Besteak beste, lan hauek egin ditu:[7]

  • La estafa del amor (2023)[9][10]
  • Las niñas siempre dicen la verdad (film laburra, 2021)
  • Improvisaciones de una ardilla (film laburra, 2017)
  • Basilio Martín Patino. La 10a carta (2014)
  • El jurado (2012)
  • Sí señora (migmetraje, 2012)
  • Espacio simétrico (film laburra, 2010)
  • Mi hermana y yo (film laburra, 2009)
  • La 10a carta (2008)[6]
  • Lo que tú dices que soy (film laburra, 2007)
  • Hágase tu voluntad (film laburra, 2004)
  • Duo (film laburra, 2003)
  • Pare de sufrir (film laburra, 2002)

Erreferentziak

  1. ↑ (Gaztelaniaz) SensaCine. «Virginia Garcia del Pino» SensaCine.com (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  2. ↑ Virginia García del Pino. Mujeres del cine.
  3. ↑ «Hamacaonline | autors |» www.hamacaonline.net (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  4. ↑ Virginia García del Pino. uab-documentalcreativo.es.
  5. ↑ «Virginia García del Pino | PLAT» www.plat.tv (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  6. ↑ a b (Gaztelaniaz) Iglesias, Eulàlia. (2014-12-12). «La décima carta (Virginia García del Pino) - Crítica - Caimán CdC» Caiman Ediciones (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  7. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Virginia García del Pino» FilmAffinity (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  8. ↑ Virgina García del Pino. sansebastianfestival.com.
  9. ↑ (Gaztelaniaz) La estafa del amor (2023). (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «Virginia García del Pino: "Hay que dejar de ser independientes: necesitamos una afortunada dependencia para ser felices"» Kinótico (Noiz kontsultatua: 2024-09-24).

Kanpo estekak