Ugo Betti (Camerino, 1892ko otsailaren 4a - Erroma, 1953ko ekainaren 9a) italiar antzerkigilea izan zen.
Epailea izan zen lanbidez, Parman lehenbizi eta Erroman gero. Bettiren antzerkiak badu Pirandelloren kutsua, eta bertan existentzialismoaren eta kristautasunaren elementu batzuk agertzen dira. Salaketa-antzerkia ere bada Bettirena; gaiak bakardadea eta zuzentasuna dira, iruzurrari gorroto baitzion. Mundu osoan ezagutarazi ziren Bettiren dramak. Horietariko zenbait: La padrona (1927), Frana allo scalo nord (1936), Corruzione al palazzo di giustizia (1949), Delitto all´isola delle capre (1950), Il giocatore (1953).
Erreferentziak
