Erresistentzia-kiroletan, hala nola txirrindularitza eta lasterkan, txakalaldia da bat-bateko ahulaldi edo energia-galera bat zeina gertatzen baita gibeleko eta giharretako glukogenoaren erresalbua ahitzean. Txakalaldi arinari aurre egiten ahal zaio atsedena hartuz nahiz gluzemia-indize gora duten edari eta osagarriak kontsumituz, adibidez dextrosa, maltodextrina edo eztia.

Ariketa fisikoa egiten denbora luze pasatzen dutenek bi bide metabolikotatik eskuratzen dute indarra: gantz-azido bidetik nahiz glukogenolisi bidetik.Ariketa fisikoaren intentsitatearen arabera, bide metaboliko batetik edo bestetik ekoizten da indar gehiena. Honela, ariketa bizia egitean, indar gehiena glukogenolisiaren bidez lortzen da.

Pertsona arrunt batek dieta normal batekin eta aktibitate fisiko arinarekin 350-380 glukogeno-gramo gorde ahal du giharretan. Korrika egiteko, bizikletaz joateko edo eskiatzeko behar dira batez beste 600-800 orduko kilokaloria. Horrela, glukogenozko erreserbak bi ordu baino lehenago bukatzen dira. Entrenamendu egokiak eta lehiaketa edo proba fisikoak baino lehen, karbohidratoz betetzeak glukogeno erreserba 880 gramotaraino igotzen du. Modu honetan, denbora luzeago ariketa egiten jarraitu ahalko litzateke.

Glukogenoa bukatzean, ahulaldi orokorra, gihar-ahulaldia, zorabioak, hipogluzemia eta haluzinazioak ager daitezke.

Sintomak saihesteko edo geldiarazteko, badaude jarraibide batzuk:

• karbohidratoz berriz betetzea; proba fisikoa egin baino bi egun lehenago karbohidrato gehiago hartuz, glukogenozko maila gorena lortzeko;
• erresistentzia-handiko ariketa fisikoa egitean karbohidratotan aberatsak diren edari edo jakiak hartzea;
• ariketa fisikoaren intentsitatea gutxiagotzeak gantz-azido bidea aktibatzen du, kontsumo energetikoa murrizten du eta glukogeno erreserbak agortzea saihesten du.

• Nekea