Trobadore estiloa (frantsesez: Style troubadour) Frantziako Borboien berrezarkuntzaren garaian sortutako mugimendu artistikoa da. XIX. mendearen lehen erdialdean loratu zen eta, arte desberdinen bidez, Erdi Aroko eta Pizkundeko giro idealizatua berrasmatu eta egokitu saiatu zen. Mugimendu neoklasikoaren eta ondoren Inperio estiloaren aurrean erreakzio gisa ager daiteke. Estilo honetan XVIII. mendearen azken herenean agertu zen estilo neogotiko ingelesaren eragina begi bistakoa da. Espezialistek, nolabait, erromantizismoaren osagaietako bat ikusi dute estilo honetan.^[1][2]

Besteak beste, hauek aipa daitezke:^[3]

• Orokorrean idealizatutako Erdi Aroak erakartzen die.
• Margolaritzan gai historiek erakartzen die, hau da, klasikoa ez den historia.
• Asmo pedagogikoa dute: zerbait irakatsi nahi dute.
• Margolaritza teknikan XVII. mendeko herbehereetar teknikak erabiltzen dituzte: zehaztasun asko, barruko eszenetan intimismoa...

Estilo honetan aritu ziren margolarien artean hauek ditugu:

• Louis Ducis: Le Tasse lisant un épisode tiré de son poème la Jérusalem délivrée à la Princesse Éléonore d'Este (1817).
• Pierre Révoil: René d'Anjou passant la nuit au château de Palamède de Forbin; Le tournoi (1812).
• Fleury-Richard: Jacques Molay, Grand Maître des Templiers (1806).
• Jean Auguste Dominique Ingres, Francesco da Rimini et Paolo Malatesta.
• Pierre-Nolasque Bergeret, L'Arétin dans l'atelier du Tintoret, 1822ko Saloia.
• François Gérard, La Reconnaissance du Duc d'Anjou comme Roi d'Espagne, Castillo de Chambord.
• Henry Leys belgiarra.

• Carle Elschœt: Tombeau du général de la Ferrière.
• Félicie de Fauveau (1802-1886).

• Hautecombeko abadia
• Vignyko Château
• Pierrefonds Château

Frantzian hasieran Tressan Comtek (1707-1783) moldatutako zalduneriaren erromantze zaharrak aipa daitezke. Izan ere, Ingalaterraren eragina handia izan zen. 1778. urtetik aurrera, publikoaren interesak Erdi Aroaren literaturaren alde agertzen hasten da, batez ere lehenengo nobela fantastikoekin, esaterako Horace Walpoleren Château d'Otrante (1764). Liburu horrek eragin handia izan zuen Frantzian; esaterako hor daude Donatien de Sade idazlearen liburuak. 1820tik aurrera, bestetik, Walter Scotten eleberrien itzulpenak argitaratu ziren, arrakasta izugarria izanik: Ivanhoe, Quentin Durward...

• 
  Pierrefonds Château.
• 
  Hautecombeko abadia.
• 
  Leonardo da Vinciren heriotza, Jean Auguste Dominique Ingres, 1818.
• 
  Osmond kontesaren aulkiak, 1817-1820, Petit Palais, Paris.

• Arkitektura neogotiko