Pellen ekuazioa

p=2 parametroarentzat, Pell-en ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar.
, ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar.

Pell-en ekuazio diofantoarra gisa honetako ekuazioa da: , zeinetan zenbaki arrunt eta ez karratua den. Ekuazio diofantoarren helburua, zenbaki osoen gaineko ebazpenak ( ebazpen diofantoarrak ) determinatzea da, existitzen diren kasuan.

Pellen ekuazioaren: , parametroaren balioa edozein zenbaki ez karratu izanik: , eta beti dira ebazpen diofantoarrak: ebazpen neutroak izenda daitezke. Horregatik zenbaki ez karratuarentzat, helburua: neutroak ez diren ebazpen diofantoarrak determinatzea da existitzen diren kasuan.

Pell-en ekuazio diofantoarraren problemak bi dira beraz: zenbaki ez karratua emanik, ebazpen ez neutrorik ba ote duen determinatzea, eta duen kasuan ahal diren ebazpen guztiak determinatzea.

Irudian , ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar eta ez neutroak, gorriz adierazi dira:

Historia

Ekuazio honen ikerketa antzinakoa[1] da, eta ebazpena XVIII. mendean gauzatuko da.

Badirudi Euler-en nahaste baten ondorioz atxikitzen zaiola ekuazio hau Pell-i. Badirudi Eulerrek Wallis aipatu beharrean Pell aipatu zuela.

Evariste Galois (1811-1832)

Dirichlet-ek Pell en ekuazioa bateragarria dela frogatuko du. Hots: edozein zenbaki arrunt ez karraturentzat, Pellen ekuaziak beti duela ebazpen ez neutro bat ( ), (usategiaren printzipioa erabiliz).

Pell-en ekuazioak ebazpen ez neutro bat baldin badu, badu ebazpen minimo bat, eta ebazpen minimo honek ekuazio diofantikoaren ebazpen guztiak determinatzen ditu: oinarrizko ebazpena izendatzen da ebazpen minimo hau.

Oinarrizko ebazpena determinatzeko metodoa, zatiki jarraien bidez ebatziko dute: Euler(1748), Lagrange(1768) eta Galois(1828)-ek: zenbaki irrazional bikarratuak, zatiki jarraien bidezko garapenarekiko karakterizatuz.

Oinarrizko ebazpena

zenbaki ez karratua emanik, Pell-en ekuazioa: , bateragarria dela frogatzen du Dirichlet-ek. Ondorioz ebazpen diofantoar ( ez neutroa ) bat existitzen da. Ekuazioaren ebazpenak, hiperbolan daudenez, ebazpen diofantoar bakar bat existitzen da lehen koadrantean, jatorrira distantzia minimoa duena: ebazpen minimo hau izango da: Oinarrizko ebapena, , adieraziko da, hots: . Irudian agertu den kasuan: , ren oinarrizko ebazpena: .

Zatiki jarraien bidezko garapena izango da.

Zatiki jarraien bidezko garapenaren . hondarra adieraziko da.

Zenbaki irrazionala: , erro modukoa izateagatik, Zatiki jarraien bidezko bere garapena, lehen koefizientetik aurrera periodikoa dela frogatuko du Galoisek, eta periodo hori: , berdintza betetzen duen lehen zenbaki arrunta dela.

Honela: izango da zatiki jarraien bidezko garapena.

Ondorengoa dugu Pellen ekuazioaren oinarrizko ebazpena:

, bikoitia bada.

, bakoitia bada.

Irudian agertu den kasuan: , ondorioz: , bakoitia.

Eta oinarrizko ebazpena:

Bateragarritasuna

Pellen ekuazioa, bateragarria da, edozein zenbaki arrunt eta ez karratu izanik. Pell-en ekuazioak beti onartzen du ebazpen neutroa: , horregatik bateragarria dela diogunean, neutroa ez den ebazpen baten existentziaz mintzo gara.

Peter Gustav Lejeune Dirichlet (1805-1859)

Pell-en ekuazioa bateragarria dela frogatuko da, edozein zenbaki arrunt eta ez karratu izanik. Honetarako Dirichlet-en bidea jarraituz: Lema bat, korolario bat eta proposizio bat frogatuz.

Oharra: Notazioetan, bitartea erabiliko da, multzoa adierazteko, eta , berriz, -ren zati osoa adierazteko.

, aleph zero sinboloak infinitu kontagarria adierazten du, eta -k, multzoaren elementu kopurua.

Zenbaki arrazionalak:

Lema

emanik, -rentzat non eta .

Froga.

zenbaki arrazionala, eta suposatzen da orokortasuna galdu gabe.

emanik, ondorengo segida eraikiko da: non .

, -rentzat.

Honela zenbaki , bitarte disjuntutan banatu dira, eta usategi printzipioa erabiliz, existitzen da bitarte bat, gutsienez bi zenbaki bere baitan dituena.

, eta non

, eta . Honela eta aukeratuz.

non eta .

Korolarioa (Dirichleten teorema)

eta

Froga

, hartuaz . Ondorioz .

Absurdura bideratuz suposa bedi, dela (finitua).

Zenbaki arrazionalen arkimedesen ezaugarriagatik: .

eta zenbakiei, aurreko Lema aplikatuz:

Ondorioz,

Eta bestalde

Absurdua denez ezinezkoa da finitua izatea

Proposizioa

zenbaki arrunt eta ez karratua bada, Pell-en ekuazioak: , badu ebazpen ez neutro bat.

Froga

zenbaki arrunt eta ez karratua bada, ez da zenbaki arrazionala: .

zenbakiari aurreko korolarioa aplikatuz, , zeinetan:

.

  • Ondorengo emaitza frogatuko da hiru pausotan:

non .

Zeinetan multzoa den.

Bat: , forgatuko da, zeinetan . Ondorengo desberdintzak betetzen dituzte multzoko zatikiek: emanik: , eta desberdintza triangeluarra erabiliz:

.

Bi zenbakien biderketa eginez:

. Honela: . Eta emaitza frogatzen da: .

Bi zeinetan .

Ondorengo aplikazioa sortuko da: , zeinetan .

Erraz frogatzen da ondo definitutako aplikazioa dela, eta supraiektiboa dela.

supraiektiboa .

infinitua denez, ere infinitua da: .

Hiru: non .

Zeinetan multzoa den.

Multzoen arteko ondorengo berdintza betetzen da:

.

Absurdura bideratuz suposatzen bada.

. Multzo finituen batura finitua finitua izateagatik.

Honela, ondorioztatu da, zeinak , ukatzen duen: absurdua.

Existitzen da beraz multzoren bat infinitu elementu dituena.

  • Behin aukeratu dugularik ( ) eta , multzoan Pellen ekuazioa betetzen duen ebazpen ez neutro bat existitzen dela frogatuko da. Ondorengo atalak frogatuz:

Bat: Ondorengo emaitza frogatuko da:

: , .

, aplikazioa eraikiko da zeinetan , eraztuneko elementuak izanik.

Multzoa infinitua izateagatik eta , multzoa berriz finitua, irudi berdineko bi elementu desberdin existitzen direla ondoriozta daiteke ( zentzu zorrotzean infinitu ere exititu arren). , eta .

eta . non

, honela :

eta .

Bi: Ondorengo erlazioa frogatuko da: .

frogatuko da, lehenik. .

Eta modu berean argudiatzen da: .

Ondorioz:.

Hiru: frogatuko da.

.

.

Lau: eta frogatuko da.

Kenketa eginez:


.

.

Bost: Pellen ekuazioaren ebazpen bat existitzen dela frogatuko da.

non

.

Ondorioz Pell ekuazioaren ebazpen bat existitzen da: .

Sei: Ebazpena ez dela neutroa frogatuko da: .

Absurdura bideratuz, baldin bada: .

denez ondorengo zenbakiak sortuko dira:

.

Zenbaki hauen zatitzaile komunetako handiena:

.

Eta:

.

Zenbaki oso bat bere alderantzizkoaren berdina bada, zenbaki oso hori: 1 edo -1 da.

bada, bietako bat negatiboa da, eta aukeraketa multzotik egin da ezinezkoa.

, bada . Zeinak osagaien aukeraketa ukatzen duen, ezinezkoa.

Ondorioz: .

Adibideak

Lehena:

, ez da karratua, eta beraz: , bateragarria.

, zatiki jarraien bidezko garapena.

, bikoitia denez:

Ebazpen minimoa: .

.

Lehen koadranteko ebazpen guztiak:

Bigarrena:

, ez da karratua, beraz: , bateragarria da.

, zatiki jarraien bidezko garapena.

, bakoitia denez:

Ebazpen minimoa:

Eta lehen koadranteko ebazpen guztiak:

Ebazpenak

-ren edozein baliorentzat edo , beti dira , ekuazioaren ebazpen. Ebazpen hauek ebazpen neutroak edo berealakoak izendatzen dira.

, ekuazioaren ebazpena bada eta bi osagaiak positiboak badira: , ebazpen hori ebazpen positibo izendatuko da .(Testuinguru honetan).

Definizioa

Zenbaki arrunt eta ez karratua izanik, , ekuazioaren oinarrizko ebazpena izendatuko da, positiboa bada ( hots: ), eta edozein ebazpen positibo emanik: .

Ondorengo proposizioan oinarrizko ebazpena existitzen dela frogatuko da.

Proposizioa

Zenbaki arrunt eta ez karratua izanik, ekuazioak badu oinarrizko ebazpena.

Froga

Dirichleten emaitzagatik: Zenbaki arrunt eta ez karratua izanik, ekuazioak badu ebazpen ez neutro bat: , eta beraz: eta zenbakiak ere ebazpen ez neutroak dira. Horietako bakar bat da positiboa: positiboa dela suposatuko da orokortasuna galdu gabe. Honela:

aukeratuz ebazpen minimoa edo oinarrizko ebazpena existitzen da.

Proposizioa

Zenbaki arrunt eta ez karratua izanik, , ekuazioaren oinarrizko

ebazpena bada. Ebazpen positibo guztiak ondorengo multzoan daude:

Froga

  • Ebazpena dela frogatuko da.

Ebazpena denez:

, adierazpena aldagaia duen . graduko polinomio gisara ikus daiteke. Newtonen bidezko binomioaren garapena eginez: adierazten bada: koefizienteak modu bakarrean determinatzen dira:

, -ren berretzaile bakoitiak ezabatzen dira.

, -ren berretzaile bikoitiak ezabatzen dira.

  • Edozein ebazpen positibo gisakoa dela frogatuko da.

Absurdura bideratuz suposa bedi, ebazpen positiboa dela eta ez dela gisakoa.

  1. segida ertsiki gorakorra denez, -rekiko: .
  2. adieraziz ondorengo emaitza lortu da: .
  3. Ikus dezagun ebazpena dela.
  4. Ikus dezagun ebazpen positiboa dela. Edozein ebazpen positibok: , ondorengo desberdintza betetzen du. , eta positiboak direnez:.
  5. Ikus dezagun beste osagaia: positiboa dela. Absurdura bideratuz bada. . Eta bestalde: , ezinezkoa. Eta ondorioz positiboa da.
  6. Ondorengo errekurrentzi araua ondorioaztatu da. Baldin eta existizen bada ebazpen postiboa eta ez dena gisakoa, orduan existitzen da :ebazpen positiboa, ez denagisakoa, eta baino txikiagoa. Araua aldiz errepikatuz: Existizen da :, ebazpen positboa non:. Eta bestalde ebazpen minioa izateagatik: . Ezinezkoa da.
  7. Ondorioa: edozein ebazpen positibo gisakoa da.

Erreferentziak

  1. Solving the Pell equation. Notices Am Math. Soc., 182-192 or..

Ikus, gainera

Kanpo estekak