Nueve cartas a Berta
Jatorria
Argitaratze-data	1965
Izenburua	Nueve cartas a Berta
Jatorrizko hizkuntza	gaztelania
Jatorrizko herrialdea	Espainia
Ezaugarriak
Genero artistikoa	melodrama (en)
Iraupena	92 minutu
Kolorea	zuri-beltzekoa
Grabazio lekua(k)	Morille, Arapiles, Valero eta Salamanca
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Basilio Martín Patino
Gidoigilea(k)	Basilio Martín Patino
Antzezlea(k)
Cecilia Villarreal (en) Antonio Casas Emilio Gutiérrez Caba Fernando Sánchez Polack (en) Antonio Giménez Escribano (en) Josefina Serratosa Jelena Samarina Mary Carrillo José Álvarez "Lepe" (en) Ivan Tubau Elsa Baeza Pacheco (en) [[Kategoria:Cecilia Villarreal (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Fernando Sánchez Polack (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Antonio Giménez Escribano (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:José Álvarez "Lepe" (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Elsa Baeza Pacheco (en) antzeztutako filmak]]
Bestelako lanak
Musikagilea	Carmelo Bernaola
Argazki-zuzendaria	Luis Enrique Torán Peláez

Nueve cartas a Berta (euskaraz: «Bederatzi gutun Bertari») 1965eko Basilio Martín Patino espainiar zinema zuzendariaren melodrama da. «Nuevo cine español» izeneko mugimenduaren barruan sailkatzen dute.

1950eko hamarkada. Lorenzo ikasle salamancarrak uda bat Ingalaterran igaro berri du. Han, aukera zabalak dituela ikusteaz gain, Berta ezagutu du, erbesteratu espainiar baten alaba. Handik itzultzean, familiaren, lagunen eta neska-lagunaren giro tradizionalak zapaldu egiten dutela sentitu eta Bertari gutun batzuen bidez deskribatuko dizkio bere kezkak.^[1]

Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.