Linda Kasabian
Bizitza
Jaiotza	Biddeford, 1949ko ekainaren 21a
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Heriotza	Tacoma, 2023ko urtarrilaren 21a (73 urte)
Jarduerak
Kidetza	Manson familia

Linda Kasabian, jaiotzaz Linda Darlene Drouin (Biddeford, Maine, AEB, 1949ko ekainaren 21a – Tacoma, Washington, AEB, 2023ko urtarrilaren 21a)^[1] Charles Mansonen Manson familiaren kide izateagatik ezaguna.^{[2][3][4][5][6]} Tate eta LaBiancako hilketetan parte hartu zuen 1969ko abuztuan. Baina familiako beste kide batzuk ez bezala, epaiketan zehar immunitate akordio batera iritsi zen, eta akusazioaren lekuko nagusia izan zen; beraz, ez zuten inolako krimenengatik epaitu.^[7]

Linda Darlene Drouin Maine estatuko Biddeforde hirian jaio zen. New Hampshire estatuko Hillsborough konderrian kokatuta dagoen Milforde herrian hazi zen. Aita, Rosarie Drouin, eraikuntzako langilea zen, eta ama, Joyce Taylor, etxekoandrea.^[8] Gurasoak sarritan ez ziren ondo konpontzen, eta aitak familia utzi zuen, Linda neskato txikia zela. Lindaren gurasoak handik gutxira ezkondu ziren berriro, eta gero aita Miamira joan zen, Floridara. Bera zen alaba nagusiena. Bere ama Joycek azpimarratu zuen Linda baino seme-alaba eta seme-alabaorde gazteagoak zaindu behar izan zituenez, ez zela gai izan Linda nerabea zenean, alabari behar zuen arreta eskaintzeko: "Nik ez nuen astirik Lindaren arazoak entzuteko. Lindarekin gertatu dena nire errua da."

Bere senide, lagun, maisu eta auzokideek pertsona adimentsu eta ikasle on deskribatu zuten Linda, adeitsua eta lotsatia, baina "azkarregi haztera behartua" izan zena. Bigarren Hezkuntzatik erretiratu eta etxetik ihes egin zuen 16 urterekin, Jake Byrd aitaordearekin izandako arazoen ondorioz. Linda Ameriketako Estatu Batuetako mendebaldeko zenbait estatutan zehar ibili zen, "Jainkoaren bila". 16 urterekin, Robert Peasleyrekin ezkondu zen, baina handik gutxira dibortziatu zen. Miamira joan zen une batean, aitarekin berriz konektatu nahian, taberna batean lanean ari baitzen, baina handik gutxira elkarrengandik aldendu ziren. Linda Bostonera joan zen eta berriro ezkondu zen, ordukoan Robert Kasabian armeniar jatorriko estatubatuarrarekin, 1968an neskato batez erditu zelarik. Ezkontza eskasten hasi zenean, Linda eta bere alaba Tanya New Hampshirera itzuli ziren Lindaren amarekin bizitzera. Handik gutxira, Robert Kasabian Lindarekin harremanetan jarri zen, eta berarekin Los Angelesen biltzeko gonbita egin zion. Robert Kasabianek Lindak berarekin eta lagun batekin, Charles "Barbanegra" Meltonekin, bat egitea nahi zuen, Hego Amerikara itsasontziz egitekoa zen bidaia batean. Lindak buruan adiskidetzea zuenez, Los Angelesera itzuli zen, Los Angeleseko kanpoaldean, Topanga inguruan, Robertekin hippyen bilkuretarako tokietan bizitzera.

Bigarren semeaz haurdun geratu zen unean, senarrak utzi egin zuen Linda, Hego Amerikara bakarrik joateko. Charles "Barbanegra" Melton-en lagun batek, Catherine "Gypsy" Share-k, arrantxo bat deskribatu zion, non hippyen talde bat "lurreko zulo" moduko batean eta aldi berean paradisu batean kokatuta zegoen, asaldura sozialetik ihes egiteko. Linda Kasabian, intrigatuta, arrantxora joatea erabaki zuen. Hantxe ezagutu zuen Charles Manson kriminala.

Kasabian ongi hartu zuten Manson familiako kideek, bake, maitasun eta ziurtasun lanbideekin, bera eta bere alabatxoa artatuko zituztela, leialtasuna erakusteko baldintzarekin. Manson familiarekin eman zuen lehen gauean, Tex Watson ezagutu eta harexekin oheratu zen. Biek ala biek oso bizitzat jo zuten euren hasierako topaketa. Tex Watsonek Linda Kasabian konbentzitu zuen Charles "Barbanegra" Melton senarraren lagunari diru-kopuru bat lapurtzeko.

Kasabianek Manson ezagutu zuen, berarentzat gertaera dramatikoa izanik, larruzko arropaz itxura bikaina zuela eta Jesukristo zirudiela pentsatu baitzuen. Mansonek arrantxora zergatik iritsi zen esan zion, eta, hankak ukitu ostean, Mansonek onartu egin zuen. Gau hartan, Mansonek eta Kasabian Spahn Arrantxoko kobazulo batean larrua jo zuten.

Beste neskek Mansonekiko zuten jarrera bera hartu zuen Kasabian: "Beti nahi nuen berarentzat edozer egitea, dena berarentzat".

Kasabian Manson familiako kideekin elkartu zen gaueko ekintzetan. Isil-isilik, Los Angelesko hainbat etxetara sartzen ziren, dirua eta objektuak lapurtzeko, etxekoak lo zeuden bitartean. Delituzko jarduera horien eta beste batzuen bidez mantentzen ziren Manson familiako kideak, eta Kasabian prest zegoen horretan parte hartzeko. Zenbait gautan, su baten inguruan, Mansonek hitzaldiak ematen zituen, eta hitzaldi horiek indar handiagoa hartzen zuten droga psikodelikoak hartzen baitzituzten. Mary Brunner lapurtutako kreditu-txartel bat erabiltzeagatik espetxeratu zutenean, Kasabian baliozko gidabaimena zuen taldeko kide bakarra bihurtu zen.

Taldera heldu eta hilabetera, 1969ko abuztuaren 8an, Mansonek esan zuen "orain da unea Helter Skelterrerako, The Beatlesen abesti batetik hartutako hitza, Mansonek Apokalipsiaren sinonimotzat hartu zuena. Mansonek Kasabian bidali zuen labana bat, aldatzeko arropa eta gidatzeko lizentzia jasotzera, Roman Polanski zinema zuzendariaren eta haren emazte Sharon Tate emaztearen egoitzara, Manson familiako beste hiru kiderekin batera joateko —Charles "Tex" Watson, Susan Atkins eta Patricia Krenwinkel—. Bertan, Kasabianek Watson ikusi zuen Steven Parent tirokatzen eta hiltzen, nerabe gazte bat, laguna, hain zuzen ere, zoritxarrez une horretan etxaldeko zaindaria bisitatzetik irteten, irrati bat saltzeko asmoz joan baitzen. Watsonek egoitzatik kanpo geratzeko agindu zion orduan Kasabiani, eta autoan geratu zen; Watson, Atkins, eta Krenwinkel, berriz, etxera sartu, eta Jay Sebring estilista, Wojciech Frykowski (idazlegaia eta Polanskiren lagun mina), Abigail Folger ekintzailea, eta Sharon Tate aktorea hil zituzten. Azken hori 8 hilabete eta erdiko haurdunaldian zegoen.

Kasabianek adierazi zuen une batean biktimen "oihu ikaragarriak" entzun zituela eta autotik urrundu zela. "Etxe aldera korrika hasi nintzen, gelditzea nahi nuen. Nik banekien zer egin zuten. Pertsona horiek hiltzen ari ziren. Nik geldiarazi egin nahi nituen". Etxera hurbiltzean, Kasabian Frykowskirekin egin zuen topo, eta hura ate nagusitik ateratzen ari zen. Kasabian bere testigantzan esan zuen: "Atetik atera berria zen gizon bat zen, aurpegian odola zuena eta zutoin baten ondoan zutik zegoena. Gutxi gorabehera minutu batez begiratu zidan, eta esan zidan, 'O, Jainkoa, asko sentitzen dut. Mesedez, geldi dadila!' Baina zuhaixka batzuetan erori zen lurrera". Orduan Watsonek behin eta berriro sastakatu zuen Frykowsk eta buruan jo zuen arma baten kulataz. Kasabian hiltzaileak geldiarazten saiatu zen, esanez "jendea etortzen" entzuten zuela jabetzarantz, baina Susan Atkinsek esan zion "beranduegi" zela jada. Watsonen eta Atkinsen arabera, Kasabian aurreko belardian gelditu eta paralizatuta geratu zen, bere kideen hilketen aurrean izu-adierazpenaz. Kasabianen lekukotzak zioenez, shock egoeran zegoen, emakumea korrika joan zen automobilerantz, martxan jarri zuen, eta laguntza bila irteteko zorian egon zen, baina gero gogoratu zuen alaba Spahn arrantxoan zegoela.

Hurrengo gauean, Mansonek berriro agindu zien Manson familiako hainbat kideri aldatzeko arropa hartzeko eta Kasabianek gidatzen zuen autoan sartzeko, baina ordukoan Manson bera haiekin joatekoa zen, «zelan egin behar zuten erakusteko», aurreko gaueko hilketa axolagabeki egin zutela sentitzen baitzuen. Ordukoan, Leslie Van Houten eta Steve Grogan ere joan ziren Kaliforniako Los Feliz (Los Angeles) herrira, LaBianca familiaren etxera. Linda Kasabianek ikusi zuen Manson eta Watson etxerantz abiatu zirela eta minutu batzuk geroago autora itzuli zirela. Mansonek jakinarazi zuenez, etxeko okupatzaileak lotuta zeuden. Mansonek etxean sartzeko agindu zien Watson, Krenwinkel eta Van Houteni. Une horretan, Manson, Linda Kasabian, Susan Atkins eta Grogan joan egin ziren. Egoitza barruan, Watsonek, Krenwinkelek eta Van Houtenek Leno eta Rosemary LaBianca hil zituzten. Galdetu zitzaionean, beste hilketa batzuk gertatuko zirela jakinda, zergatik joan zen bera Manson familiarekin berriro, Kasabianek erantzun zuen Mansonek eurekin joateko eskatu zionean berak "ezetz esateko beldurra" izan zuela.

Geroago, gau hartan bertan, Los Angelesko Venice Beachen, Saladin Nader izeneko aktore libanoar baten hilketan parte hartu nahi zuen galdetu zion Mansonek Linda Kasabiani. Linda Kasabian eta Manson familiako kide zen Sandra Good aktorearekin elkartu zen egun batzuk lehenago. Atkins eta Grogan handik metro gutxira zeuden zain, labana eta pistola eskuan, hiltzeko prest, Mansonek agindu bezala. Kasabianek apropos deitu zuen apartamentu oker baten atarian, Naderri minik egin ez ziezaioten. Okerreko apartamentuko okupatzaileak erantzun zionean, Kasabianek barkamena eskatu zuen, horrela krimena saihestuz. LaBiancarren hilketak gertatu eta bi egunera, Linda autokarabana hartu eta Manson familiakoengandik ihes egin zuen, amaren etxera itzuliz, New Hampshirera.

Susan Atkins Manson familiako gainontzeko kideekin batera atxilotu zuten urrian Spahn arrantxoan sarekada bat egon zenean, hainbat ibilgailu lapurtzeagatik. Poliziak ez zekien Tate eta LaBianca kasuetan ere hiltzaileak inguratu zituztenik. Horien ikerketa ere martxan zegoen orduko, hedabideen estaldurarekin batera. Atkinsek, kartzelan zegoela, hainbat ziegakideri, tartean Ronnie Howard izeneko emakume bati, esan zien krimen sonatuetan parte hartu zuela. Howardek eta Los Angeles konderriko kartzelako beste presoek Atkinsek esandakoa esan zieten agintariei. 1969ko abenduaren hasieran, Tate eta LaBiancaren hilketak egotzi zizkien epaimahai handi batek Manson, Watson, Krenwinkel, Atkins, Van Houten eta Kasabiani.

Hasiera batean, Atkinsi epai murriztu bat eskaini zitzaion (biziarteko kartzela-zigorra heriotza-zigorraren ordez), atxilotua izan zen lehen akusatua izan zelako eta berak bere bertsioa epaimahai handiaren audientzietan kontatzea onartu zuelako. Hala ere, Atkinsek aukera horri uko egin zion Mansonekiko leialtasunari berriro ekin zionean, eta adierazpen inkriminatzaile guztiak gaitzetsi zituen. Linda Kasabianekin New Hampshiren kontaktatu zuten. Lindak bere burua agintarien esku utzi zuen eta Kaliforniara bidali zuten bueltan. Kasabiani immunitate judiziala eskaini zioten, bere testigantza eta ebidentziak ematearen truke.

Kasabianek fiskalei gertaeren berri eman nahi ziela dioten txostenak egon dira, akordioarekin edo akordiorik gabe; hala deskribatu zuen Vincent Bugliosi fiskalak, baina bere abokatuak, Gary Fleischmanek, isilik egoteko eskatu zion fiskalek immunitate eskaintza egin arte.^[9] Kasabian bigarren semeaz haurdun zegoen orduan, eta immunitatearen eskaintza onartu zuen.

Immunitate akordioak eztabaida sortu zuen bere sasoian, arrazoi askorengatik. Batzuek krimenengatik epaitua izatea nahi zuten. Hala ere, Kasabian hilketen konplize izan zen arren (gidaria eta zaindaria), berak ez zituen krimenak eragotzi. Gainera, bera ez zen etxe bakar batean ere sartu, eta ez zuen hilketetan fisikoki parte hartu. Hilketak gertatu ziren gauetan frustratuta eta gogaituta sentitu zela aitortu zuen, baita Mansonen aurrean desafiatzaile ere ("Ez naiz zu bezalakoa, Charlie. Nik ezin dut inor hil."), eta bera izan zen biktimengatik damua eta nahigabea adierazi zuen taldeko kide bakarra.^[10] Krimena berreraikitzen laguntzeko Sharon Tate hil zuten egoitzara bueltan eraman zutenean, krisi emozionala izan zuen Kasabianek.

Kasabian izan zen akusazioaren lekuko nagusia, eta hark, malko artean, hilketen kontaketa gogoratu zuen, xehetasun handiz. Epaiketan, Manson familia elkarteko kideek Kasabianen aurkako larderia kanpaina bat egin zuten, testigantzarik ematea eragozteko ahaleginean. Krimenen benetako akusatuek etengabe eten zuten Lindaren testigantza. Mansonek, behin baino gehiagotan, hatza samatik pasatzen zuen, Kasabiani begira.

Susan Atkinsek ere behin eta berriz oihukatu zion Kasabiani areto osoaren aurrean: "Gu hiltzen ari zara! ", eta Kasabianek erantzun zion: "Ez naiz zuek hiltzen ari. Zuek zeuen burua hil zenuten".

1971ko urtarrilaren 25ean, akusatu guztiak kargu guztien erruduntzat jo zituen epaimahaiak. Mansonen aldeko hainbat lekukok eta akusatuk adierazi zuten Kasabian izan zela krimenak planeatu zituena. Lehen instantziako epaimahaiak erabat baztertu zituen haien testigantzak.

Hedabideetatik eta arreta publikotik ihesi, Kasabian senarrarekin eta seme-alabekin itzuli zen New Hampshirera, komunikabideak saihesten ahaleginduz. Comuna hippie batean bizi izan ziren denbora batez, eta gero sukaldari lanetan jardun zuen. Tex Watsonen aurkako epaiketan testigantza ematera itzuli zen Los Angelesera, 1971n, eta Van Houtenen aurkako bietan, 1977an. Robertengandik banandu zen eta gero berriro ezkondu eta bi seme-alaba gehiago izan zituen.

Trafikoko arau-hauste ugarirengatik atxilotu zuten Kasabian, partzialki ezindua utzi zuen auto istripua izan zuen arte. Nahiz eta Manson familiarekin harremana hautsi zuen, iseka egiten zioten. FBIk aldi batean Kasabian zaindu zuen, Lynette Fromme Gerald Ford presidentea hiltzen ahalegindu zenean.

Kasabianek edozein elkarrizketa saihestu eta ukatu zuen 1988 urtera arte. 2009ko abuztuaren 10ean Erresuma Batuan eta AEBn telebistaz emandako Manson dokumentalerako baino ez zuen onartu bere historia xehetasunez kontatzea. AEBn 2009ko irailaren 7an, eta, berriz ere, 2013ko uztailaren 20an, Historia kanalean. Elkarrizketa horretan, itzalpean agertu zen anonimotasuna babesteko, CNNko Larry King Live saioan 2009ko irailaren 2an emandako zuzeneko elkarrizketan legez.^[11]

TMZ atari estatubatuarrak jakinarazi zuenez, Kasabian 73 urte zituela hil zen, 2023ko urtarrilaren 21ean, Tacomako (Washington) ospitale batean. Eskura izan zuten heriotza ziurtagiriaren arabera, Linda Kasabian abizena aldatu eta «Chiochios» hartu zuen, «Manson familiarekin» lotu ez zezaten.^{[1][2][3][4][4][6]}