Latinoamerikar jazz
Latinoamerikar jazza edo latin jazza jazzaren azpigenero bat da, latinoamerikar musikaren jatorrizko erritmoak eta formak, batez ere kubatarra, puertorricarra eta brasildarra, jazzaren berezko elementuekin fusionatuz elikatzen dena. Azpigenero gisa eratu zen 1943an, afrokubatar jazza sortu zenean,[1] eta urte batzuk geroago, bossa nova sortu zenean, 1957an. Hala ere, latinoamerikar musikak jazzean duen eragina hasiera-hasieratik dago presente. Latinoamerikar jazza denborarekin aberastu egin zen Argentina, Puerto Rico, Dominikar Errepublika, Venezuela, Kolonbia eta Latinoamerikako gainerako herrialdeetatik zetozen eragin musikalekin.
Musikari ospetsuak
- Eumir Deodato
- Oscar Alemán,
- Gato Barbieri,
- Michel Camilo,
- Cándido,
- Chano Domínguez,
- Eliane Elías,
- Pete eta Coke Escovedo,
- Rubén González,
- Ray Barretto,
- Hugo Fattoruso,
- Joe Gallardo,
- Jerry González,
- Horacio Hernández,
- Giovanni Hidalgo,
- Irakere,
- Ray Mantilla,
- Sabú Martínez,
|
|
- Chico O'Farrill,
- Charlie Palmieri,
- Eddie Palmieri,
- Jorge Pardo,
- Astor Piazzolla,
- Chano Pozo,
- Tito Puente,
- Tito Rodríguez,
- Paquito D'Rivera,
- Aldemaro Romero,
- Gonzalo Rubalcaba,
- Luis Salinas,
- Poncho Sánchez,
- Arturo Sandoval,
- Mongo Santamaría,
- Cal Tjader,
- Steve Turre,
- Bebo Valdés,
- Chucho Valdés,
- Patato Valdés,
|
Erreferentziak
- ↑ Peñalosa, David 2010. The Clave Matrix; Afro-Cuban Rhythm: Its Principles and African Origins p. 256. Redway, CA: Bembe Inc. ISBN 1-886502-80-3.
Kanpo estekak
|
|