Ladri di biciclette (euskaraz Bizikleta lapurra) 1948ko Vittorio De Sica italiar zinema zuzendariaren film bat da.Roma città aperta filmarekin batera italiar neoerrealismoaren film nagusitzat jo ohi da.
Argumentua
Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.
Bigarren Mundu Gerraren ondorengo Erroman, langabezian dagoen langile batek (Lamberto Maggiorani) bizikleta baten jabea izatearen baldintzaz kaleetako hormetan kartelak itsasteko lan xumea lortzen du. Hala ere, bere bizikleta desjabetu diotenez, bere lehenbiziko soldata hura berreskuratzeko izango da.
Behin bizikleta berreskuratuta, lanean hasiko da, baina lanean egun bakar bat besterik ez daramala, txirrina lapurtuko diote, eta harekin batera bere etorkizuna eta familia elikatzeko bidea ere bai. Une hartatik filmaren amaiera arte, protagonista, haren semea (Enzo Staiola) eta lagun batzuk bizikleta nola edo hala topatzen saiatuko dira. Amaieran, protagonista bera bizikleta lapur bilakatzeko abagune edo kinka moralean izango da.
Pertsonaiak
Sariak eta izendapenak
Kanpo estekak