Berandu agertutako eskiatzaile, lehen podiuma Munduko Kopan lortu zuen, Val Gardenako jaitsieran 2009ko abenduaren 19an, hirugarren postua eginez 28 urterekin. 2013ko urtarrilaren 19an, abiadura-errekorra gainditu zuen Munduko Kopako proba batean, Wengen-go jaitsieran 161,9 km/h kronometratuta. Bederatzi podium ditu Eski Alpinoko Munduko Kopako jaitsieran eta Super Gn.
Super Gko zilarrezko domina irabazi zuen 2019ko Munduko Txapelketan, eta, 38 urterekin, eski alpinoko Munduko Txapelketako podiumera igo den eskiatzailerik zaharrena da. Gero, 41 urterekin, Munduko Kopako lehen hiruren artean amaitu duen zaharrena izango da. Errekor hori berea du 2021eko urtarrilaren 24az geroztik, Kitzbüheleko jaitsieran bigarren gelditu baitzen. Errekorra 2022ko urtarrilaren 21ean hobetu zuen Streif berean, bigarren sailkatu baitzen, berriro. Azkenik, 2022ko otsailaren 7an, Pekingo Jokoetan, jaitsierako txapeldunorde olinpiarra izan zen, Beat Feuz irabazlearengandik 10 ehunenekora bukatuz, eta, Neguko Jokoetan, eski alpinoko domina jaso duen eskiatzailearen errekor berria ezarri zuen, 41 urte eta 29 egunetan.
Ibilbide profesionala
2011ko abenduaren 17an pasatu ondoren, Clareyk Val Gardenako jaitsieraren buru jarri zen, Adrien Théaux herrikidearen aurretik. Hala ere, haize-bolada handiak zirela eta, lasterketa bertan behera utzi zuten[1].
2013ko urtarrilaren 19an, Clareyk abiadura-errekorra ezarri zuen Munduko Kopako proba batean; Wengengo jaitsieran, bosgarren postua lortu zuen 161,9 km/h abiadurarekin. Carlo Jankak aurreko egunean superkonbinatuaren jaitsieran ezarritako errekorra hautsi zuen Clareyk[2]. Otsailaren hasieran, Munduko[3] Txapelketetako jaitsierarako eta Super Grako hautatu eta gero, Clareyk, lehiaketatik kanpo, erorikoa izan, eta ebakuntza beharko zuen lomboziatika akutua pairatu zuen; horrenbestez, denboraldiari, agur esan zion[4]. Hurrengo denboraldian lehiaketara itzulita, Clareyk hirugarren postua lortu zuen abenduaren 21ean Val Gardenako jaitsieran; Munduko Kopako bigarren podiuma izango zen, hain zuzen, lau urte lehenago 3. postua lortutako leku berean[5]. Dena den, Sochiko Joko Olinpikoatan kale egin zuen; ez zuen jaitsiera bukatu, eta 19. amaitu zuen Super Gn. Ondoren, denboraldi amaieran bere karrera gelditzeko asmoa zuela adierazi zuen. Munduko kopara itzulita, bigarren postua lortu zuen Kvitfjell-eko jaitsieran, martxoaren 1ean[6].
Munduko kopan, beste podium baten ostean (3. Kitzbüheleko jaitsiera 2017ko urtarrilaren 21an), Frantziako talde osoa eta bereziki gizonezkoen abiadurako taldea, urte bereko azaroan gertatutako David Poisson lagunaren heriotza zela eta, oso astinduta gelditu zen[7][8]. Johan Clarey bere denboraldirik onena 38 urterekin lortuko du; 2018-2019ko neguan zehar, jaitsieran eta Super Gn goi-mailako 10 onenen artean sailkatzen da normalean, eta, horri esker, pixkanaka-pixkanaka munduko kopako dortsal onenetara igotzen joan da[8]. Lake Louiseko jeitsieran, 5. postu nabarmen bat lortu zuen, Beaver Creek jeitsieran, berriro ere, bosgarrena, Val Gardenako Super Gn, berriz, laugarren eta bigarren Kitzbüheleko Super Gn, diziplina horretan bere lehen podiuma izango dena[9]. Streif-eko emaitza horretatik bi astera, Åre-n, 2019ko Munduko Txapelketako Frantziako lehen domina irabazi zuen. Otsailaren 6an, 14. zenbakiarerekin hartu zuen irteera Super Gn, eta, tarteko denbora guztietan, lasterketa buru den Dominik Parisekin lehiatzen da. Irabaziko zuela bazirudiela, Ibilbidearen beheko ate bat jo; trajeko sorbalda urratu, eta haren azpiko plastikozko babesa ateratzen du kanpora. Horrek, bat-batean, aerodinamika galduarazi ziola uste du[7]. Parisen atzetik, 9 ehunenekora geratu zen, Vincent Kriechmayr-ekin berdinduz eta zilarrezko domina partekatuz [10]. Johan Clarey Munduko Txapelketaren historiako dominadun zaharrena da[7].
Bere ibilbidean aurrera jarraitu, eta, 40 urte baino gehiagorekin, 2020-2021 denboraldian, bigarren postua lortu zuen Streif mailan, Kitzbüheleko bigarren jaitsieran, urtarrilaren 24an[11]. Ostegunean, bigarren entrenamenduan, asko erori zen. Ostiraleko lehen jaitsieran, ordea, laugarren postuan bukatu zuen Beat Feuzek irabazitako lasterketan. Larunbatean, ostera, 5. dortsalarekin abiatu zen; ibilbide osoa menderatu, eta denborarik onena egin zuen. Feuzek (9. dortsala) baino ez du garaituko, zeinak "Kitz" bikoizketa egin eta 17 ehunenekoan aurreratuko duen[11]. Johan Clarey berrogei urteko lehen lasterkaria da, eta, beraz, Munduko Kopako podiumean dagoen historiako eskiatzailerik zaharrena[11]. Gero, Streifen gailendu asmoz, bere karrerarekin beste denboraldi batez jarraitzeko asmoa iragarri zuen 2022an[12]. Cortina d'Ampezzoko Munduko Txapelketak puntuatutako negu horretan, zazpi "goiko 10" lortu zituen jeitsieran eta Super Gn (Super Gn erretiratu, eta 16. izan zen jeitsieran); 19. geratu zen sailkapen orokorrean; 4. jeitsieran (2004an hasi zenez geroztik, diziplinako posturik onena), eta 26. Super Gn[13].
41 urteko txapeldunorde olinpikoa
2021-2022 denboraldian, Frantziako taldeak ez du "Goiko 5" gutxienekorik lortu jaitsieran, baina Johan Clareyk balentria berri bat egin zuen 41 urte egin eta gutxira; aurreko urtean bezala, Kitzbüheleko jaitsierako bigarren lekua hartzea lortu zuen, berriro Streifa menderatuz, eta helmuga-marra Aleksander Aamodt Kilde-rengandik 42 ehunenekora igaro zuen, nahiz eta Hausbergkanteko seigarren tartekoan 2 ehuneneko alde izan azken iraulian denbora galduko duen[14].
2022ko otsailaren 7an, txapeldunorde olinpikoa izan zen Pekingo Jokoetan. 41 urte eta 29 egun zituela, eski alpinoko olinpiar dominadun zaharrena izan zen, eta Bode Miller estatubatuarraren errekorra gainditu zuen (36 urte zituela irabazi zuen domina, 2014. urtean). Jaitsieran, 19. dortsalarekin abiatuta, Johan Clareyk "argi berdez zihoan" (behin-behineko denborarik onenatik aurreratua esan nahi du) lehenengo lau denbora-zatitan[15]; bosgarrenean, atzetik zen 13 ehunenekoan[15], eta, azkenik, huts egiten zuen helmugan, Beat Feuzetik 10 ehunenekora bukatuz. Hala ere, Matthias Mayer austriarra bigarren postutik mugitu zuen, zeinak irabazle suitzarrarengandik 16 ehunenekora amaitu baitzuen[16].
Sailkapen orokor onena: 19. postua 2019an, 2020an eta 2021ean.[17]
9 podio (8 jaitsieran eta 1 Super Gn).
Munduko Kopako probaren araberako sailkapenak
Aldia / Proba
Orokorra
Jaitsiera
Eslalom
Eslalom erraldoia
Super G
Konbinatua
Sailk..
Puntuak
Sailk..
Puntuak
Sailk..
Puntuak
Sailk..
Puntuak
Sailk..
Puntuak
Sailk..
Puntuak
2004
140.
2
54.
2
—
—
—
—
—
—
—
—
2007
86.
69
33.
57
—
—
—
—
—
—
38.
12
2008
78.
79
30.
63
—
—
—
—
—
—
41.
16
2009
92.
46
31.
46
—
—
—
—
—
—
—
—
2010
61.
118
19.
104
—
—
—
—
—
—
37.
14
2011
56.
150
19.
142
—
—
—
—
48.
8
—
—
2012
29.
334
10.
283
—
—
—
—
31.
51
—
—
2013
23.
282
12.
174
—
—
—
—
12.
108
—
—
2014
25.
341
7.
286
—
—
—
—
25.
68
—
—
2015
32.
250
16.
182
—
—
—
—
23.
68
—
—
2016
37.
253
15.
235
—
—
—
—
41.
18
—
—
2017
52.
137
17.
132
—
—
—
—
50.
5
—
—
2018
54.
121
18.
121
—
—
—
—
—
—
—
—
2019
19.
434
8.
234
—
—
—
—
8.
200
—
—
2020
19.
405
7.
316
—
—
—
—
15.
89
—
—
2021
19.
335
4.
272
—
—
—
—
26.
63
—
—
Performances générales
Johan Clareyk 192 aldiz hartu du parte Munduko Kopan. Inoiz ez du irabazi, baina 7 aldiz zapaldu du podiuma, sei jaitsieran eta bat Supr-Gn[18].
Emaitza
Jaitsiera
Super G
Eslalom erraldoia
Konbinatua
Eslalom
Denera
1.
—
—
—
—
—
—
2.
4
1
—
—
—
5
3.
3
—
—
—
—
3
Goiko 10
31
8
—
—
—
39
Goiko 30
85
27
—
5
—
107
Besteak
28
27
—
8
—
63
Irteerak
113
54
0
13
0
180
2015eko martxoaren 19an eguneratua.
Munduko Junior Txapelketak
Johan Clareyk Juniorreko Munduko Txapelketako bi ediziotan hartu zuen parte, Quebec-en 2000n eta Verbier-en 2001ean. Haren emaitzarik onena laugarren da Verbierko jaitsieran[19]
Proba / Aldia
Jaitsiera
Super G
Eslalom erraldoia
Eslaloma
Konbinatua
2000ko Mundialak Stoneham
28.
—
28.
21.
—
2001eko Mundialak Verbier
4.
—
4.
18.
—
Europako Kopa
Sailkapen orokor onena: 9. 2004an.
2007ko jaitsiera eta sailkapen konbinatuen irabazlea.
8 podio, 5 garaipen barne (4 maldan eta 1 superkonbinatuan).
Frantziako txapelketak
Johan Clareyk bi txapel irabazi zituen 2011. eta 2014. urteetan[20].