François Fénelon
Irudi gehiago
Artzapezpiku katolikoa 1695eko uztailaren 10a - ← Jacques-Théodore de Bryas - Joseph-Emmanuel de La Trémoille → Elizbarrutia: Roman Catholic Archdiocese of Cambrai (en) seat 34 of the Académie française (en) 1693 - 1715 ← Paul Pellisson (en) - Claude Gros de Boze (en) →
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	François de Salignac de La Mothe-Fénelon
Jaiotza	Sainte-Mondane, 1651ko abuztuaren 6a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Cambrai, 1715eko urtarrilaren 7a (63 urte)
Familia
Aita	Pons de Salignac, Marquis de La Mothe-Fénelon
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Familia	ikusi François de Salignac de la Motte-Fénelon (en) (birbiloba)
Leinua	Q123846879
Hezkuntza
Heziketa	Parisko Unibertsitatea
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	filosofoa, teologoa, idazlea, poeta, apaiz katolikoa eta apezpiku katolikoa
Kidetza	Frantses Akademia
Genero artistikoa	tratatua
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa

François Fénelon, jaiotza-izena: François de Salignac de la Mothe (Fénelon gaztelua, Sainte-Mondane, Périgord, 1651ko abuztuaren 6a - Cambrai, 1715ko urtarrilaren 7a) frantziar artzapezpiku eta teologoa izan zen.

1678an, katoliko egindako protestanteen alabek ikasten zuten barnetegiko (Institut des Nouvelles Catholiques) zuzendari izendatu zuten, eta hamar urte egin zituen kargu horretan. Garai horretan idatzi zituen Traité de l´éducation des filles (1687, Nesken irakaskuntzarako gidaliburua), Traité du ministère des Pasteurs (1688, Apaizen egitekoei buruzko liburua) eta Réfutation du système de Malebranche (Malebrancheren sistema arbuiatuz).

1689an Luis XIV.aren bilobaren irakasle izendatu zuten, eta harentzat idatzi zituen Aventures de Télémaque (1699. Joan Piarres Duvoisin idazle euskaldunak itzuli zuen obra hori, 1830. urtetik aurrera^[1]), Dialogues des morts (1700, Hildakoen hizketak) eta alegia-liburu bat (Fables).

Plan de Gouvernement (1710) eta Essai philosophique sur le Gouvernement civil liburuetan herrien aginpideko oinarriak finkatu zituen. Liburu horietan azaldu zituen ideiei esker, 1695ean Cambraiko artzapezpiku izendatu zuten. Bossueten États d´oraison liburuari erantzunez, Explication des maximes des Saints (1697) idatzi zuen. Bossuetek Relation sur le quiétisme (1698) idatziz erantzun zion, eta azkenik Inozentzio XII.a aita santuak haren liburuko 23 proposamen kondena zitzan lortu zuen. Fénelon erabaki horren aurrean makurtu zen, De Auctoritate liburuan esaten zuena betez.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: François Fénelon

• Euskarari ekarriak: Fenelon Ekarriak.armiarma.eus