Florisando Amadis de Gaularekin abiatutako espainiar zalduntza liburuen saileko seigarren liburua da. Liburu honen egilea Ruy Páez de Ribera izan zen eta, lehen aldiz, Salamancan argitaratu zen, 1510ean. Lana, itzulpen faltsuaren topikoa jarraituz toskaneratik itzulia izan se la esaten dena, Juan de la Cerdari eskaini zitzaion, Medinaceliko dukea, El Puerto de Santa Mariako kondea eta Cogolludo eta Deza hiribilduetako jauna zena.
Lanak zenbait ataletan banatutako hitzaurre bat du, aztikerien faltsutasuna frogatzera zuzendua. Istorioak berak, 231 ataletan banatutako dagoena, Amadis de Gaularen anaiordea den Sardiniako Florestan erregearen ezkontzaz kanpoko seme den Florisandoren eta Norgaleseko printzesa den Korisanda dama ederraren bizitza kontatzen du. Florisando, ermita batek hazia, zaldun bikain bat izatera iristen da, aventura arriskutsuak gainditzen dituena. Lanaren amaieran, Florisando Teodora ederrarekin ezkontzen da, Kantariako printzesa dena, eta Arquisil Erromako enperadorearen eta Britainia Handiko Leonoretaren alaba, azken hau Oriana erregearen ahizpa.
Kanpo estekak
