Emmanuelle Richard

Emmanuelle Richard

Bizitza
Jaiotza1985 (39/40 urte)
Herrialdea Frantzia
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, haur literaturaren idazlea eta eleberrigilea
Genero artistikoaHaur eta gazte literatura

Emmanuelle Richard (Courcouronnes, Essonne, 1985) frantziar eleberrigilea da.

Biografia

Familia, haurtzaroa eta prestakuntza

Emmanuelle Richard 1985ean jaio zen, Courcouronnesen.[1] Paris kanpoaldean hazi zen.[2] Letretako lizentzia eta Kultur Erakundeen Kudeaketako masterra ditu. Lan txikiak egin zituen bata bestearen atzetik, hala nola kutxazain eta saltzaile, anfitrioi eta zerbitzari gisa, ikasten hasi aurretik, bitartean eta ondotik.[3][4]

Ibilbide literarioa

24 urte zituela argitaratu zuen bere lehen eleberria, 2010ean, L'école des loisirs edizioetan: Selon Faustin, nerabezaroaren gaia aztertzen duen gazte eleberria.[2]

Bere bigarren eleberria, La Légèreté, 2014an argitaratu zuen Olivier argitaletxean. Virginie Bloch-Lainéren iritziz, Libération egunkarian: "La Légèreté fintasun eta zehaztasun handiko eleberria da, etorkizunera begira egon ohi den adin bateko oroitzapen unibertsalei buruzkoa. Emmanuelle Richardek nerabezaroa ezaugarritzen duen intentsitatea ez du hainbeste jartzen bere emakumezko heroiak besteekin dituen harreman zailetan, baizik eta gorputz bizidun bat bizitzeko bere determinazioan". [5]

2016an, bere hirugarren lana argitaratu zuen, Pour la peau eleberria, maitasun-pasio bat kontatzen duena. Urte berean, <i>Anaïs-Nin</i> saria eta emakumezko eleberriaren Marie Claire saria irabazi zituen. Gainera, 2016ko Grand prix RTL-Lire sariko bost finalisten artean izan zen.[6]

2018an, Désintégration argitaratu zuen, Paris garaikidean, klase-mespretxuarekiko erreakzioan klase-gorrotoaren arrazoia erakusten duen eleberria.[3] Izenburua Michel Fauconen La Désintegration filmean inspiratuta dago, eta eleberriko pertsonaia nagusiak bizi izandako haserrea eta sufrimendua aipatzen ditu, meritokraziaren mitoaren aurrean dagoen emakume gazte baten erradikalizazioa erakusten duen "autosoziofikzioa".[4][3]Egilearentzat, "testu bakoitza (...) eszena edo irudi bat justifikatzeko aitzakia moduko bat da".[4]

2020an, Emmanuelle Richardek Flammarion edizioetan Les corps abstinents argitaratu zuen, hitz hauekin aurkeztua (azalean inprimatuta): "Nik bezala, jada larrua jotzen ez dutenekin hitz egin nuen".

2022an, Hommes argitaratu zuen: 28 urteko emakume baten istorioa kontatzen du, zeinak erabakitzen baitu Paristik alde egitea familia-drama eta porrot profesional baten ostean, Galesko gaztelu batean wwoofing egiteko.[7][8] Slate aldizkariak 2022ko eleberri onena bezala sailkatu zuen.[9] Nobela hori Castel lehen sarirako lehen aukeraketan egon zen.[10]

Lanak

  • Désintégration, Paris, Éditions de l’Olivier, 2018, 208 or. (ISBN <span class="nowrap">978-2-8236-1277-6</span>)
  • Les corps abstinents, Paris, Éditions Flammarion, 2020, 288 or. (ISBN <span class="nowrap">9782081504370</span>)[14]
  • Hommes, Éditions de l'Olivier, 2022, 256 or. (ISBN <span class="nowrap">9782823614527</span>)[15]

Sariak eta aipamenak

  • Anaïs-Nin saria, 2016, Pour la peau lanagatik
  • Emakumezko eleberriaren Marie Claire saria, 2016, Pour la peau lanagatik
  • Grand prix RTL-Lire sariko finalista, 2016, Pour la peau lanagatik
  • Prix Orange du livre hautatua, 2016, Pour la peau lanagatik

Erreferentziak

  1. ↑ Dans "Désintégration", Emmanuelle Richard livre un portrait de la France des "boulots de merde". 2018-08-30.
  2. ↑ a b Champagnole - Bibliothèque. « Les Petites fugues » : Emmanuelle Richard invitée. .
  3. ↑ a b c Anne Brigaudeau. (2018-08-28). "Désintégration" d'Emmanuelle Richard, les confessions uppercut d'une enfant du siècle. .
  4. ↑ a b c Marie Richeux. (21/11/2018). Emmanuelle Richard : "On est toujours le pauvre ou le bourgeois de quelqu'un d'autre". .
  5. ↑ a b Virginie Bloch-Lainé. (2014). Corps à saisir. ..
  6. ↑ Emmanuelle Richard, lauréate du prix Anaïs Nin 2016. .
  7. ↑ Emmanuelle Richard : bio, news, photos de Emmanuelle Richard. .
  8. ↑ Emmanuelle Richard explore les masculinités toxiques et les plaisirs féminins. 2022-09-28.
  9. ↑ Messias, Thomas. (2022-08-18). «Hommes», le grand roman de la rentrée littéraire 2022 (et sept autres livres à ne pas rater). .
  10. ↑ Dix romans pour la première sélection du premier prix Castel. .
  11. ↑ Selon Faustin. ..
  12. ↑ Eugénie Martinache. (2014). « La Légèreté » de Emmanuelle Richard. ..
  13. ↑ Florence Bouchy. (2016). Emmanuelle Richard : l’amour est un oiseau rebelle. ISSN 1950-6244...
  14. ↑ Richard, Emmanuelle. Les corps abstinents de Emmanuelle Richard - Editions Flammarion. .
  15. ↑ Emmanuelle Richard explore les masculinités toxiques et les plaisirs féminins. 2022-09-28.

Kanpo estekak