Espainiako gerraostearen hasieran jaio zen, Madrilgo Chamberí auzoan, Elena Soriano idazlearen eta Juan Jose Arnedo Sánchez humanista eta proiektu sozialen mezenasen alaba.[3] Ginekologian espezializatu zen, eta, gero, Bularreko Patologian, Estrasburgoko Unibertsitatean, Espainian ez baitzen espezialitate hori existitzen.[4]
Ibilbidea
Espainiako mugimendu feministaren parte izan zen hasieratik. Honelaxe definitzen zuen feminismoa:
«Iraultza krudel eta isil bakarra».
1976an Madrilen sortutako Emakumeen Askapenerako Frontean militatu zuen eta bertan beste feminista sozialista batzuk ere militatu zuten, hala nola Carlota Bustelo, Emakumearen Institutuko lehen zuzendaria.
Emakumeen sexu- eta afektibitate-hezkuntzaren aitzindarietako bat izan zen, 1970eko hamarkadan Espainian sortu ziren Familia Plangintzako lehen zentroen sortzaile eta bultzatzailea.[5] Halaber, Espainiako Familia Plangintzako Elkarteko lehen presidentea izan zen. Espainian bularreko minbiziaren prebentzioa diagnostiko goiztiarraren bidez garatzea ere zor zaio. Espainiako Senologia eta Bular Patologiako Elkartearen bazkide sortzailea izan zen.
PSOEko Mujer y Socialismo (Emakumea eta Sozialismoa) taldeko kidea izan zen, eta Felipe González Vallejoren gobernuetan lortu zuen Emakumearen Institutua martxan jartzea eta Espainian berdintasun politikak ezartzea.
2003an La Picadura del Tábano: la mujer frente a los cambio de edad (Aguilar argitaletxea) liburua argitaratu zuen, menopausiari buruz eta tabuen aurka, hormona tratamenduen alde onak eta txarrak aztertuta.[6] 2003an Madrilgo Udaleko zinegotzi aukeratu zuten. Udal hauteskundeetan, PSOEren zerrendetako hirugarren postuan izan zen, Trinidad Jiménez buru zela, oposiziotik Berdintasuna eta Gizarte Gaiak bere gain hartuta, udal talde sozialistaren bozeramaileordea izateaz gain.[4] 2004ko maiatzean utzi zuen zinegotzi kargua, eta Pedro Sánchez Perez-Castejoni pasatu zion akta.[7][8]
Elena Arnedori omenaldia PSOEren egoitzan, Ferrazen (Madril), 2015eko irailaren 26an
2008an, 2009an onartutako Sexu eta Ugalketa Osasunaren eta Haurdunaldiaren Borondatezko Etenduraren Lege Organikoa prestatzen eta idazten Berdintasun Ministerioarekin elkarlanean jardun zuen Adituen Batzordeko kidea izan zen.[9][10][11]
2009an Emakumea eta sozialismoa atala idatzi zuen El movimiento feminista en España en los años 70 izenburuko liburuan, Pilar Gonzalez Ruiz, Carmen Martínez Ten eta Purificación Gutiérrez Lópezek koordinatuta.[12]
2012an, Instituto de la Mujer: ¿Inmemoriam? tribuna kolektiboa babestu zuen Alderdi Popularra, orduan gobernuan, eduki barik uzten saiatu zenean, Emakumearen Institutuak berdintasun-politiken aurrerapenean izan zuen zeregina defendatuta.[13]
2015eko irailaren 7an hil zen, hilabete gutxi batzuk lehenago atzemandako biriketako minbizi bereziki erasokor baten ondorioz.
Bizitza pertsonala
19 urte zituela, Miguel Boyerrekin harremana hasi zuen, zeinekin Lizeo Frantsesean ikasi zuen eta PSOEn militantzia partekatu zuen.[14][15] 1964ko ekainaren 26an ezkondu ziren, eta bi seme-alaba izan zituzten: Laura Carlota (1966-2023) eta Miguel. 1985ean aurkeztu zuten dibortzio eskaria. Hiru urte geroago Fernando de Terán arkitektoarekin ezkondu zen.[1]
Argitalpenak
2009an, Mujer y socialismo atala El movimiento feminista en España en los años 70, libuuran, Cátedra argitaletxea
2003an, La picadura del tábano. La mujer frente a los cambios de la edad, Aguilar argitaletxea
2000n, El donjuanismo femenino. Talaia Argitaletxea
1997an, El gran libro de la mujer. Temas de hoy argitaletxea
Hil osteko omenaldia eta legatua
2015eko urriaren 24an, PSOEren egoitzan emakumeen eskubideen defentsan egindako lanarengatik egindako omenaldi batean, Elena Arnedo Eskola Feministaren sorrera iragarri zen, Pablo Iglesias Fundazioan egoitza izan zuen legatua transmititzeko, PSOEren Berdintasunerako Idazkaritzaren baterako koordinazioarekin.[16]
Madrilgo UdalakEspacio de Igualdad Elena Arnedo (Elena Arnedo Berdintasun Gunea) sortu zuen, Adelfas inguruan kokatuta dagoen Berdintasun Guneen sarearen parte dena.[17]
