Concita De Gregorio

Concita De Gregorio

(2013)
Bizitza
JaiotzaPisa, 1963ko azaroaren 16a (61 urte)
Herrialdea Italia
Hezkuntza
HeziketaPisako Unibertsitatea
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, idazlea, irrati-esataria eta film-zuzendaria
Jasotako sariak
IMDB: nm2453352 Edit the value on Wikidata

Concita De Gregorio Borràs (Pisa, Italia, 1963ko azaroaren 19a) jatorri kataluniarreko kazetaria, idazlea, irrati eta telebistako aurkezlea eta iritzi-emaile italiarra da.[1]

Biografia

Pisan jaio zen. Conchi ama kataluniarra eta Paul aita (Tan magistratua) jatorri siziliarreko toscanarra dira. Livornon hazi zen. Hiri horretan, Niccolini Guerrazzi institutu klasikoan ikasi zuen; Zientzia Politikoetan lizentziatu zen Pisako Unibertsitatean.[1][2]

Lan ibilbidea

Gregorioko Kontzta 2018an

Unibertsitateko urteetan, eskualdeko irrati eta telebistetako kazetaritzan hasi zen lanean. 1985ean d'Il Tirreno erredakzioan sartu zen, eta zortzi urtez Piombino, Livorna, Luca eta Pistoia herrietako bulegoetan aritu zen lanean. 1998an, La Repubblicak egunkariak kontratatu zuen, eta kronikaz eta barne-politikaz arduratu zen.

2001. urtean Non lavate questo sangue (Ez garbitu odol hau), Genovako G8ko gertaerei buruzko egunkaria, eta ipuin bat Adelphiko literatura-aldizkarian argitaratu zituen. 2006. urtean Una madre lo sà: tutte le ombre dell'amor perfetto (Ama batek jakingo du: maitasun perfektuaren itzal guztiak) argitaratu zuen. Finalista izan zen Bancarella Sarian.

2008tik 2011ra Antonio Gramscik sortutako L'Unità egunkari historikoa zuzendu zuen lehen emakumea izan zen.[2]

2013 eta 2016 bitartean, Pane quotidiano literatura- eta kultura-programa zuzendu zuen RAI3n.[1]

2021. urtean Margarita Rivière saria jaso zuen, Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak ematen duen genero ikuspegidun kazetaritza-zehaztasunagatik.[3]

Telebista-saioak

  • Pane quotidiano (2013-2016)
  • FuoriRoma (2016-2018)
  • Da Venezia è tutto (2017)
  • In onda (2021-)

Argitaratutako lanak

Hainbat arikulu idatzi ditu eta hauexek dira bere lan batzuk:[4][1][5][6]

  • 2001ean Non lavate questo sangue
  • 2001ean Ipuin bat Adelphiko literatura-aldizkarian
  • 2006an Una madre lo sà: tutte le ombre dell'amor perfetto
  • 2011n Così è la vita.
  • 2011n Imparare ad dirsi addio,
  • 2016an Cosa pensano le ragazze
  • 2016an Non chediermi quando.
  • 2016an Ro­manzo per Dacia.
  • 2017an Lo vi maledico.
  • 2017ean Parece que fuera es primavera[7]

Sariak eta aintzatespenak

  • 2001. urtean Non lavate questo sangue (Ez garbitu odol hau), Genovako G8ko gertaerei buruzko egunkaria, eta ipuin bat Adelphiko literatura-aldizkarian argitaratu zituen. 2006. urtean Una madre lo sà: tutte le ombre dell'amor perfetto (Ama batek jakingo du: maitasun perfektuaren itzal guztiak) argitaratu zuen. Finalista izan zen Bancarella Sarian.
  • 2021. urtean Margarita Rivière saria jaso zuen, Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak ematen duen genero ikuspegidun kazetaritza-zehaztasunagatik.[3]

Bizitza pertsonala

Alessandro Cecioni lankidearekin ezkonduta dago eta lau seme-alaba dituzte.

Erreferentziak

  1. ↑ a b c d «de Gregorio, Concita» Editorial Anagrama (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).
  2. ↑ a b «Biografía de Concita De Gregorio» Biografía de Concita De Gregorio (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).
  3. ↑ a b Redacció. (2021-11-11). Premis de Comunicació No Sexista per a Soledat Balaguer, Montse Virgili, Laia Mestre i Anna Surinyach. .
  4. ↑ (Gaztelaniaz) PAÍS, Ediciones EL. (2022-09-27). «Artículos escritos por Concita de Gregorio» El País (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).
  5. ↑ «Egilearen liburu guztiakDe Gregorio Concita» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).
  6. ↑ Tapia, Patricio. (2018-02-24). «Concita de Gregorio: cuando las palabras faltan» La Tercera (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) «Concita de Gregorio - Biografía y mejores libros» La Vanguardia 2022-12-01 (Noiz kontsultatua: 2023-09-22).

Kanpo estekak