Bularrak lore gorriez (frantsesez: Les Seins aux fleurs rouges) 1899an Paul Gauguinek Tahitin egin zuen bigarren egonaldian margotutako lana da. segunda estancia en Tahití. Geroago, jatorrizko izenburua aldatu zuen, Deux Tahitiannnes (aux fleurs de mango), hau da, Bi tahitiar (mango-loreez).[1] Margolari frantziarra Polinesiako uharteekin liluratu zen eta margolan hau lilura horren ondorioa da. 1949tik, eskaintza bati esker, New Yorkeko Metropolitan Museum of Artean ikus daiteke. Wildenstein katalogoan 583 erreferentzia-zenbakia du.
Azterketa
Margolan honetan bi emakume tahitiar dira protagonista: ezkerrekoak, ziur aski Pahura, Gauguinen amorantea eta, ondoren, emaztea, bular bilutzien azpian, fruitu gorriz betetako azpila erakusten du. Eskuinekoak, bestetik, mango-lore sorta bat du esku artean eta begirunez eskaintzen du; bigarren hau jantzita agertzen da bular bat erakutsi arren. Bi emakumeek duintasun handia erakusten dute, naturaltasunez seguritatea adierazten dute; horretarako egileak jarrera lasaiaz erakusten ditu, marra suabeak erabiliz. Atzean, kolore desberdinez nahasturik, fondo abstraktoa deskubritzen dugu.
Koloreak, orokorrean, nahiko lehunak dira. Horregatik, fruitu gorriek kontraste handia eragiten dute. Jakina denez, gorri koloreak pasioa adierazten du eta, kasu honetan, bere bizitasunez gehiago oraindik.
Orokorrean, emakume hauen jarrera misterioa trasmititzen du, hurruntasuna. Gauguin Polineasiako emakumeek erakarrita sentitu zen oso eta sarritan memoriaz margotzen zituen. Bere bidaia krisialdi sakon baten ondorioa izan zen eta han nolabaiteko lasaitasuna eta oreka aurkituz zituen.
Eskuineko emakumea
Margolanaren eskuinean agertzen den emakumea Pahura omen da, Gauguinen amorantea.[2]
-
Pastoral tahitiana (1898), ezkerrean.
-
Hiru tahitiar (1899), eskuinean.
-
Rupe Rupe (1899), ezkerreko biak.
-
Amatasuna (1899), erdian.
Erreferentziak
Bibliografia
Kanpo estekak
