Bideo-zinta bideoa grabatu eta erreproduzitzeko euskarri analogiko nahiz digitala da, zinta magnetiko batean oinarrituta, gehienetan kasete edo plastikozko kaxatxo baten barruan bilduta. 1950eko hamarkadaren hasieran garatua, euskarriak 1980ko hamarkadan zehar zabaldu zen publikora, bideo-zintak telebistatik grabatu eta erreproduzitzeko etxeko gailuak merketu zirenean. 1980 eta 1990eko hamarkadetako eskuko bideokamerek ere bideo-zintak erabiltzen zituzten bideoa grabatu eta gordetzeko. Euskarriaren gainbehera XXI. mendearen hasieran hasi zen, DVDa zabaldu zenean. Bideokamerek ere ordeztu zituzten bideo-zintak, memoria eta disko gogorrrak erabiliz.