Alexandrina 1879ko abenduaren 24an jaio zen, (Alemaniar Inperioa) dukesa bezala, Schwerin hirian. Bere aita Frederiko Frantzisko III.a Mecklemburgo-Schweringo azken aurreko duke handia izan zen, eta ama Errusiako Anastasia Mijáilovna Románova dukesa handia, Nikolas I.a Errusiako enperadorearen biloba. Bi anaia izan zituen, Frederiko Frantzisko IV.a (1882-1945) eta Zezilia Mecklemburgo-Schweringoa (1886-1954), Prusiako Gilen printzearekin ezkondua.
Aitak oso osasun hauskorra zuen, eta, horregatik, familiak denboraldi luzeak ematen zituen Cannesen (Frantzia), Villa Wenden izeneko finka bat baitzuten han.
Aita bat-batean hil zitzaion, 1897an, 46 urte zituela.
Ezkontza eta ondorengoak
1897ko martxoaren 24an, Schwerin-en, Danimarkako Kristian printze oinordekoarekin (gero Kristian X.a Danimarkakoa) ezkontzeko konpromisoa hartu zuen. Ezkontza 1898ko apirilaren 26an ospatu zen Cannesen, Alexandrinek 18 urte zituenean. Bi seme-alaba izan zituzten:
1902an, bikoteak Marselisborg jauregia jaso zuen, eta une horretatik aurrera lorategiaren zaintza bere interes handienetako bat izan zen. Alexandrine Danimarkako printzesa oinordeko bihurtu zen 1906an, eta erregina 1912an. Ez da uste paper politikorik bete zuenik, baina senarrari emandako babes leial handitzat hartzen da.
Musikan interesatua zegoen, eta Musikforeningen i København eta Den danske Richard Wagnerforening musika elkarteen babesle gisa aritu zen. Josteagatik ere ezaguna zen, ongintzazko helburuekin saldu zituen lanak. Bere amaginarreba, Luisa Suediakoa, 1926an hil ostean, Luisak sortutako karitate erakunde ezberdinen babesle ofiziala izan zen.
Erreginak golfaz eta argazkigintzaz gozatu zuen. Lehen Mundu Gerran, Dronningens Zentralité af 1914 («1914ko Erreginaren Komite Zentrala») sortu zuen familia txiroei laguntzeko. Gerraren bikaeran, 1918ko gripe pandemiatik bizirik atera zen.[1]
Bikoteak ospe handia izan zuen Bigarren Mundu Gerrako okupazioan, eta 1946an herrialdean zehar egindako bira batean erakutsi zuten. Okupazioa baino lehen, bai bera bai erraina daniarrak mobilizatzen jarduten zuten. 1940ko apirilaren 9an Kaupisch jeneralak bere aukera Danimarkarekiko leialtasunaren sinbolo bihurtu zen, bere jaioterria, Alemania, baino lehen.[2] Okupazio indarren jeneralak erregearekin audientzia bat eskatu zuenean, Kristian konbentzituta zegoen beste edozeinekin egingo zuen bezala hartuko zuela, eta Alexandrinek babestu egin zuen.[3] Bakarrik egitea eskatu zuen, baina erreginak esan zion eten egingo zituela. Jenerala joatear zegoela, bera sartu zen; eta agurtu zuenean, berak esan zuen: «Jenerala, hau ez da herrikide bat agurtzea espero nuen egoera».[3] Jakinarazi zuten erregina, zeremonia ofizialetan lotsati eta desatsegin gisa ikusten bazuten ere, adimen «zorrotza» zuela, eta, errainarekin batera, Ingrid Suediakoa, erregearen benetako sostengua eta errege-etxearen barruan okupazioaren aurkako erresistentziarako indar eragilea.[3] Jakinarazi zen, halaber, errege bera eta printze oinordekoarekin ez bezala, erreginak eta printzesak ez zutela inoiz baretasunik galdu nazioari eraso egin ziotenean.[3] Bera ez zenez Errege Etxeko burua, bere ezkontidearekin bakarrik ager zitekeen jendaurrean, zeinak ez zuen okupazioaren aldeko babesa erakutsi nahi jendaurrean ikustean, eta gizarte-laguntzako hainbat erakundetan inplikatzeko erabili zuen, okupazioak eragindako zailtasunak errazteko.[2] Kaj Munk dramagile eta abade luteranoak Bigarren Mundu Gerran izan zuen balorazio publikoa deskribatzeko aipatu zuen bere iruzkinean: «Babestu gure erregina, izan nahiko genukeen alemaniar bakarra!».[2]
Erregina alarguna
1947an, senarra hil zitzaion, eta seme zaharrena errege bihurtu zen, Frederiko IX.aizenaz eta Ingrid Suediakoa erregina ezkontidea. Alexandrinak erregina titulua atxiki zuen eta erregina alargun izendatzea saihestu zuen.
Bere azken urteak Marselisborg Jauregian eman zituen, Aarhus-en.
Heriotza
Alexandrine 1952ko abenduaren 28an hil zen San Lucas Fundazioan, Kopenhagetik gertu. Senarrarekin batera lurperatu zuten, Roskildeko katedralean.
↑ abcBörge Outze & Aage Svendstorp (en sueco): 5 år i bojor . Danmark bajo ockupationen 1940-1945 ( 5 años encadenado, Dinamarca durante la ocupación ) Aktiebolaget boktryck (1945) Hälsingborg.