Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Delphine Seyrig

Delphine Seyrig
Información personal
Nombre de nacimiento Delphine Claire Beltiane Seyrig Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacimiento 10 de abril de 1932 Ver y modificar los datos en Wikidata
Beirut (Mandato francés de Siria) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 15 de octubre de 1990 Ver y modificar los datos en Wikidata (58 años)
X Distrito de París (París, Francia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Causa de muerte Cáncer de pulmón Ver y modificar los datos en Wikidata
Sepultura Cementerio de Montparnasse Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Francesa
Familia
Padres Henry Seyrig Ver y modificar los datos en Wikidata
Hermine de Saussure Ver y modificar los datos en Wikidata
Cónyuge Jack Youngerman Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educada en Le Collège-Lycée Cévenol International Ver y modificar los datos en Wikidata
Alumna de
Información profesional
Ocupación Actriz, directora de cine, actriz de teatro y actriz de cine Ver y modificar los datos en Wikidata
Años activa 1952-1989
Distinciones
  • Volpi Cup for Best Actress (1963) Ver y modificar los datos en Wikidata

Delphine Seyrig (Beirut, 10 de abril de 1932 - París, 15 de octubre de 1990) fue una actriz, videorrealizadora y activista feminista francesa, conocida especialmente como actriz por sus papeles en El año pasado en Marienbad, Baisers volés y El discreto encanto de la burguesía. En 1982, fundó junto a Carole Roussopoulos y Ioana Wieder el Centro audiovisual Simone de Beauvoir en París.

Biografía

Nacida en Beirut el 10 de abril de 1932[1]​ en el seno de una familia intelectual francesa.[2]​ Su madre, Hermine de Saussure, era una estudiosa de la filosofía de Rousseau, sobrina del lingüista suizo Ferdinand de Saussure. Su padre era el reconocido arqueólogo Henri Seyrig, director general de Antigüedades en Siria y en Líbano que llegó a ser director de los Museos de Francia. Su casa era frecuentada por ilustres invitados como el pintor Fernand Léger, André Breton o Lévi-Strauss.[2]

Pasó su infancia en varios países; estuvo escolarizada en el Líbano, en el Collège Protestant Français y continuó como interna en el Colegio Cévenol (1947-1950). Llegó a Francia en 1952 y empezó a estudiar arte dramático con Pierre Bertin y Tania Balachova.

Trayectoria cinematográfica

A los veinte años consiguió su primer papel en L'Amour en papier de Louis Ducreux. Debutó en el centro Dramático Nacional del Este y posteriormente en la Comédie de Saint-Etienne. Pronto se trasladó a Estados Unidos donde perfeccionó su estilo interpretativo durante tres años en el Actor's Studio.

Su debut en el cine fue con la película ligada a la cultura underground Pull My Daisy, de Robert Frank manifiesto de la generación beat rodado en 1959 narrado por Jack Kerouac y en la que participaron Allen Ginsberg o Gregory Corso.[3]

Alain Resnais la descubrió durante su viaje a Nueva York en la primavera de 1959, cuando ella actuaba en la obra de Ibsen, Un enemigo del pueblo. En 1960, vuelve a París, actuando en Un mois à la campagne, de Iván Turguéniev bajo la dirección de André Barsacq en el Théâtre de l'Atelier. Alain Resnais la dirigió en El año pasado en Marienbad (1961) que será un gran éxito y dará a Delphine Seyrig notoriedad e imagen de sofisticación y de actriz de vanguardia.[4]

Alain Resnais le confiará en 1963 el rol de Helena Aughain en Muriel (Muriel ou le temps d'un retour).

En teatro, interpretó obras de Jean-Claude Carrière (L'Aide-Mémoire), Harold Pinter (La Collection, L'Amant), Peter Handke (La Chevauchée sur le lac de Constance), además de realizar diversos trabajos bajo la dirección de André Barsacq y de Claude Régy.

Exposición "Musas insumisas. Delphine Seyrig y los colectivos de vídeo feminista en Francia en los 70 y 80" Museo Reina Sofía de Madrid (25 de septiembre de 2019 - 23 de marzo de 2020) Vestido utilizado por Delphine Seyrig en la película 'Freak Orlando' de Ulrike Ottinger

En cine trabajó con destacados cineastas como: William Klein (Qui êtes-vous, Polly Maggoo?, 1966 y Mister Freedom, 1968) ; Marguerite Duras (La Musica, 1966, India Song, 1975 y Baxter, Vera Baxter, 1977) ; Joseph Losey (Accident, 1967) ; Jacques Demy (Peau d'Âne, 1970) ; François Truffaut, (Besos robados), Luis Buñuel (La Vía Láctea, 1969 y El discreto encanto de la burguesía, 1972) ; Chantal Akerman (Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles, 1975). Compartió reparto con Sami Frey en la película Le Journal d'un suicidé de Stanislav Stanojevic, seleccionada en Cannes y Venecia en 1972.

Consideró que trabajar en varios films dirigidos por directoras de cine como Chantal Akerman, Ulrike Ottinger, Marguerite Duras, Agnès Varda o Liliane de Kermadec le permitió manifestar su dotes teatrales y experimentar papeles femeninos que nunca antes habían sido retratados en el cine en las propuestas realizadas por los directores masculinos. «El cine de mujeres, del cual Seyrig es una figura crucial, permitió que una variedad diversa de papeles femeninos finalmente existiera en la pantalla».[4]

Falleció el 15 de octubre de 1990 de un cáncer de pulmón.[5]

Trayectoria activista feminista

Delphine Seyrig es también conocida como activista feminista junto a Marguerite Duras. Fue una de las firmantes del manifiesto de las 343 en 1971 y se posicionó a favor de los derechos de las mujeres en el Sois belle et tais-toi. Su encuentro con el movimiento feminista fue un punto de inflexión tanto en su evolución personal como profesional interesándose especialmente en trabajar con directoras.[4]​ Fue por ello que junto a Carole Roussopoulos, Ioana Wieder y Nadja Ringart crearon el colectivo Les Insoumuses (Las Insumusas) para producir trabajos en vídeo que acompañaran su activismo en el seno del Movimiento de Liberación de las Mujeres.[6]

La primera demostración de cómo se realizaba un aborto por el Método de Karman tuvo lugar en su apartamento en agosto de 1972 ante la presencia de militantes del MLF y de Pierre Jouannet, con el médico Harvey Karman, psicólogo y activista por la libertad del aborto en California desde los años 50.[4]​ Quiso romper su figura de musa explorando el feminismo detrás de la cámara y aprovechando la versatilidad de una nueva herramienta: el vídeo.

Ella simboliza una posición central en la red de cuestiones que tienen que ver con la cultura visual en general, con la historia del cine, con la cuestión de la performatividad del género como actriz, pero también con la cuestión del activismo y de cómo abordar el uso de la cámara como algo que actúa dentro del activismo, no como algo que está ahí solo para documentar desde un punto de vista externo, sino como algo capaz de participar de la lucha.
Nataša Petrešin-Bachelez y Giovanna Zapperi sobre la obra de Delphine Seyrig, entrevista realizada por la Radio del Museo Reina Sofía.

Aprendió la técnica en 1974 con Carole Roussopoulos y convirtieron sus trabajos de vídeo en un útil modo de expresión de las luchas feministas. Realizaron varios documentos entre ellos Scum Manifesto (1976), Maso et Miso vont en bateau (con Ioana Wieder y Nadja Ringart, 1976) y Sois belle et tais-toi ! (1981) un documental con Seyrig (directora) y Roussopoulos (cámara) en el que una veintena de actrices francesas, inglesas y estadounidenses cuentan su situación y cómo son tratadas las mujeres en el mundo del cine. Entre las actrices entrevistadas se encuentran Maria Schneider y Jane Fonda.

En 1982, fundó junto a Carole Roussopoulos y Ioana Wieder el Centro audiovisual Simone de Beauvoir.[7]

Vida personal

En 1950 se casó con el pintor estadounidense Jack Youngerman con el que en 1956 tuvo un hijo: Duncan Youngerman, dedicado a la música.

Filmografía

Teatro

Documentales póstumos

En 2009 Carole Roussopoulos, pocos meses antes de morir, decidió hacer un documental que mostrara la colaboración entre ambas. No pudo terminarlo, y en 2018 Callisto McNulty retomó la idea con el documental Delphine et Carole, Les Insoumuses estrenado en la Berlinale y programado después en el festival de San Sebastián en su sección Zabaltegi - Tabakalera.[8]

Premios y distinciones

Festival Internacional de Cine de Venecia
Año Categoría Película Resultado
1963[9] Copa Volpi a la mejor actriz Muriel Ganadora

Referencias

  1. «Delphine Seyrig | Biography, Photos, Movies, TV, Credits | Hollywood.com». Archivado desde el original el 11 de abril de 2013. 
  2. a b «Mujeres e Insumisas: ‘Calladitas estáis más guapas’». EL ASOMBRARIO & Co. 28 de septiembre de 2019. Consultado el 29 de septiembre de 2019. 
  3. «Delphine Seyrig - Cinémathèque française». cinema.encyclopedie.personnalites.bifi.fr. Consultado el 28 de septiembre de 2019. 
  4. a b c d Abad, Ana Fernández (26 de septiembre de 2019). «Antes de que existiera el MeToo, Delphine Seyrig ya defendió la unidad entre mujeres». S Moda EL PAÍS. Consultado el 28 de septiembre de 2019. 
  5. «15 octobre 1990/Mort de Delphine Seyrig - Terres de femmes». 
  6. «Musas Insumisas. Delphine Seyrig y los colectivos de vídeo feminista en Francia en los 70 y 80». www.museoreinasofia.es. 27 de julio de 2020. Consultado el 1 de noviembre de 2020. 
  7. «Notre histoire». Centre Simone de Beauvoir (en fr-FR). Consultado el 28 de septiembre de 2019. 
  8. Belinchón, Gregorio (26 de septiembre de 2019). «Al rescate de la estrella del cine francés que lideró la lucha feminista». El País. ISSN 1134-6582. Consultado el 29 de septiembre de 2019. 
  9. «Venice Film Festival 1963 Awards». imdb.com. Consultado el 5 de mayo de 2021. 

Enlaces externos

Read other articles:

Maia Sandu 6º Presidente della MoldaviaIn caricaInizio mandato24 dicembre 2020 Capo del governoIon ChicuAureliu Ciocoi(ad interim)Natalia GavrilițaDorin Recean PredecessoreIgor Dodon 13º Primo ministro della MoldaviaDurata mandato8 giugno 2019 –14 novembre 2019 PresidenteIgor Dodon PredecessorePavel Filip SuccessoreIon Chicu Ministro della pubblica istruzione della MoldaviaDurata mandato24 luglio 2012 –30 luglio 2015 Capo del governoVlad FilatIurie Leancă…

Spanish football referee In this Spanish name, the first or paternal surname is Estrada and the second or maternal family name is Fernandez. Xavier Estrada Fernández Born (1976-01-27) 27 January 1976 (age 47)Lleida, SpainOther occupation Civil servantDomesticYears League Role2009–2021 La Liga RefereeInternationalYears League Role2013-2021; FIFA listed Referee Xavier Estrada Fernández (born 27 January 1976) is a former Spanish professional football referee.[1] He has been…

استسقاء الرأس تضخم حجم الرأس بشدة بسبب استسقاء الدماغ في طفلة عمرها 11 شهرتضخم حجم الرأس بشدة بسبب استسقاء الدماغ في طفلة عمرها 11 شهر معلومات عامة الاختصاص علم الوراثة الطبية،  وطب الجهاز العصبي  من أنواع ضمور الدماغ،  وفرط الضغط داخل الجمجمة  [لغات أخرى]‏،  …

Peta menunjukan lokasi Rizal Data sensus penduduk di Rizal Tahun Populasi Persentase 199513.901—200014.9291.54%200716.7911.63% Rizal adalah munisipalitas yang terletak di provinsi Cagayan, Filipina. Pada tahun 2007, munisipalitas ini memiliki populasi sebesar 16.791 jiwa atau 2.904 rumah tangga. Pembagian wilayah Rizal terbagi menjadi 29 barangay, yaitu: Anagguan Anurturu Anungu Baluncanag Batu Cambabangan Capacuan Dunggan Duyun Gaddangao Gaggabutan East Illuru Norte Lattut Linno (Villa Cruz) …

Seville Public LibraryBiblioteca Infanta Elena, Sevilla. Architects Cruz y Ortiz (1995-1999)Location within SevilleGeneral informationLocationSeville, SpainCoordinates37°22′36″N 5°59′30″W / 37.37667°N 5.99167°W / 37.37667; -5.99167Inaugurated2 October 1959WebsiteLa institución The Seville Public Library (Biblioteca Pública del Estado - Biblioteca Provincial Infanta Elena de Sevilla) is a public library located in Seville, Spain.[1] The library was fo…

Ренц Франц ФранцевичНародився 5 (17) лютого 1860 або 1860[1]Ревель, Російська імперіяПомер 1942[2][1]Ленінград, РРФСР, СРСРКраїна  Російська імперія СРСРДіяльність астрономГалузь астрономія[1]Заклад Пулковська обсерваторіяНагороди Франц Францевич Ренц (17…

Boroughs and census areas of Alaska  Borough •   City-borough •   Census areas of the Unorganized Borough LocationState of AlaskaNumber19 organized boroughs 11 census areasPopulations(Organized boroughs): 700 (Yakutat) – 287,145 (Anchorage) (Census areas): 2,287 (Hoonah-Angoon) – 18,257 (Bethel)Areas(Organized boroughs): 434 square miles (1,120 km2) (Skagway) – 88,824 square miles (230,050 km2) (North Slope)(Census areas): 4,393 square miles (11,380 km2…

تفريق لوني بعبور الهلام (Gel permeation chromatography (GPC) also known as size exclusion chromatography SEC) هي طريقة تفريق لوني والتي يتم فيها فصل الجزيئات بناء على حجمها.[1] وتستخدم هذه الطريقة بتوسع في في تحليل الأوزان الجزيئية للبوليمر ات (أو الكتلة المولية). والمصطلح GPC أستخدم في بداية تحليل البوليمرات ح

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يوليو 2015) محمد بن القاسم الحوثي معلومات شخصية تعديل مصدري - تعديل   محمد بن القاسم الحوثي فقيه يماني من علماء الزيدية دعا إلى نفسه بالإمامة وتلقب بالمهدي ، ولم يستقم ل

Державна премія України в галузі науки і техніки — лауреати 2007 року. На підставі подання Комітету з Державних премій України в галузі науки і техніки Президент України Віктор Ющенко видав Указ № 1191/2007 від 10 грудня 2007 року «Про присудження Державних премій України в г…

Swedish-speaking Finnish writer (born 1936) Rut Irmelin Sandman Lilius (born 14 June 1936) is a Swedish-speaking Finnish writer.[1] Biography Irmelin Sandman was born in Helsinki. Her first book, Trollsång, was published in 1955. She has written picture books and novels for children as well as books for adults and poetry, and she also works as a translator and reviewer.[1] Among her best-known works is the large chronicle about the fictive town of Tulavall on the south coast of …

Giải bóng đá Vô địch Quốc gia 2017Toyota V.League 1 – 2017Chi tiết giải đấuQuốc giaViệt NamThời gian7 tháng 1 – 25 tháng 11Số đội14Vị trí chung cuộcVô địchQuảng NamÁ quânHà NộiHạng baFLC Thanh HóaXuống hạngLong AnThống kê giải đấuSố trận đấu182Số bàn thắng530 (2,91 bàn mỗi trận)Số thẻ vàng659 (3,62 thẻ mỗi trận)Số thẻ đỏ31 (0,17 thẻ mỗi trận)Số khán giả1.017.700 (5.592 k…

Als Nielsen Ratings bezeichnet man die Einschaltquoten des amerikanischen Fernsehens. Verantwortlich für deren Messung ist die Firma Nielsen Media Research USA. Das System wurde in den 1960er Jahren von Arthur C. Nielsen auf Basis der jahrzehntelangen Erfahrung von Nielsen in der Radioforschung entwickelt, damit die konkrete Zielgruppenansprache durch Fernsehwerbung besser analysiert werden konnte. Inhaltsverzeichnis 1 Erfassung der TV-Quoten 2 Leistungswerte bei Nielsen Ratings 3 Demografie (Z…

Cet article est une ébauche concernant la route et le Cameroun. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Pour les articles homonymes, voir Route nationale 5. Route nationale 5 Kutenda Center, une aire de repos le long de la RN5, à Bakakte Localisation de la route nationale 5 Caractéristiques Longueur 219 km De Békoko À Bandjoun Territoires traversés Villes principales Békoko, Loum, Nkongsamba, Baf…

Navneet NishanLahir25 Oktober 1965 (umur 58)IndiaPekerjaanPemeranTahun aktif1988–sekarang Navneet Nishan (juga dikenal sebagai Navnit Nishan, Navnit atau Navnit Singh) (kelahiran 25 Oktober 1965) adalah seorang pemeran India. Ia terkenal atas perannya sebagai Tara dalam sinetron Tara,[1] dan Kasautii Zindagii Kay. Ia juga berkarya dalam serial TV Chanakya sebagai Shonotra. Ia juga berakting dalam sejumlah film Punjab.[2] Nishan memulai debut Bollywood-nya dalam Jaan T…

1972 studio album by McCoy TynerEchoes of a FriendStudio album by McCoy TynerReleased1972RecordedNovember 11, 1972TokyoGenreJazzLength46:26LabelJVC, MilestoneProducerOrrin KeepnewsMcCoy Tyner chronology Sahara(1972) Echoes of a Friend(1972) Song for My Lady(1973) Professional ratingsReview scoresSourceRatingAllMusic[1]The Rolling Stone Jazz Record Guide[2]The Penguin Guide to Jazz Recordings[3] Echoes of a Friend is a 1972 album by jazz pianist McCoy Tyner release…

Archaeological site in Nayarit, Mexico Petroglyphs at Altavista Site, Compostela, Nayarit. The Altavista petroglyph complex is located near the village and beach-town of Chacala, south of the Compostela Municipality, in Nayarit Mexico. The area is known as La Pila del Rey, Chacalán, El Santuario, The Petroglyphs” or the Altavista petroglyphs, near the Jaltemba Bay, in the Pacific Ocean of Nayarit.[1] This region was originally home to the largely unstudied Tecoxquin (Tequectequi) nati…

SondakanKelurahanPeta lokasi Kelurahan SondakanNegara IndonesiaProvinsiJawa TengahKotaSurakartaKecamatanLaweyanKodepos57147Kode Kemendagri33.72.01.1008 Kode BPS3372010008 Kelurahan Sondakan (Jawa: ꦱꦺꦴꦤ꧀ꦢꦏꦤ꧀, translit. Sondakan) adalah kelurahan di kecamatan Laweyan, Surakarta. Kelurahan ini memiliki kode pos 57147. Pada tahun 2020, kelurahan ini berpenduduk 12.293 jiwa. Pembagian wilayah Kelurahan Sondakan dibagi menjadi beberapa kampung : Jantirejo Mutihan P…

Literary movement For the subculture surrounding the literary movement, see Beatnik. For the play, see Beat Generation (play). Notable writers of the Beat Generation include (from left): William S. Burroughs, Allen Ginsberg, and Jack Kerouac The Beat Generation was a literary subculture movement started by a group of authors whose work explored and influenced American culture and politics in the post-World War II era.[1] The bulk of their work was published and popularized by Silent Gene…

artikel ini perlu dirapikan agar memenuhi standar Wikipedia. Tidak ada alasan yang diberikan. Silakan kembangkan artikel ini semampu Anda. Merapikan artikel dapat dilakukan dengan wikifikasi atau membagi artikel ke paragraf-paragraf. Jika sudah dirapikan, silakan hapus templat ini. (Pelajari cara dan kapan saatnya untuk menghapus pesan templat ini) Artikel ini perlu diterjemahkan ke bahasa Indonesia. Artikel ini ditulis atau diterjemahkan secara buruk dari Wikipedia bahasa selain Indonesia. Jika…

Kembali kehalaman sebelumnya

Lokasi Pengunjung: 3.15.214.228