Universala lingvo (Lengua Universal) estas planlingvo proponita de hispano Pedro López Martinez en 1852. Ĝi estis aposteriora lingvo bazita sur latinidaj lingvoj. Ĝia gramatiko estas naturalisma kaj neregula.

	„ Calipso ne posei consolar seu da be partite da Uliso. Na lie aflitio, la tan trobei infelise da eser immortal. ”   „ Kalipso ne povis konsoliĝi pri la foriro de Uliso. En sia ĉagreno, ŝi tiam troviĝis malfeliĉa pro esti senmorta. ” — P. L. Martinez, komenco de Télémaque

• Julián Velarde Lombraña (1987), "Proyectos de lengua universal ideados por españoles (1653-1954)", Taula. Quaderns de pensament (Palma de Mallorca) 7-8, p. 7-78 (p. 15-25). ISSN 0214-6657. (hispane)
• María Luisa Calero Vaquera: Proyectos de lengua universal: la contribución española ("Projektoj de universala lingvo: la hispana kontribuo"), 1999, universitato de Kordobo, paĝoj 96, 97 kaj 116 (hispane)

• la apartigilon "universala lingvo".

• baza informo en la libro In the Land of Invented Languages ("en la lando de inventitaj lingvoj") (angle)