Tono laŭ PIV estas ^[1]

1. muzika sono kun difinita alto:
2. diferenco de tonalto, egala al sesono de unuoktava gamo = plenduto;
3. tiu grado de la skalo, sur kiu estas bazita komponaĵo = toniko;
4. nuanco de la voĉo, maniero paroli, per kiu oni esprimas siajn sentojn;
5. en arto, la nuanco kaj brileco de koloro;
6. en fonologio, la relativa tonalto de silaba vokalo (vidu pri tio la paĝon tonlingvo).

Klarige pri la unua signifo:

• en klasika muziko, tono karakteriziĝas per tondaŭro, tonalto, amplitudo (laŭteco) kaj sonkoloro;
• pura muzika sono kun difinita tonalto (sinusa sonondo);

Ĉi tiu paĝo estas apartigilo: listo de artikoloj kun sama aŭ preskaŭ sama titolo. Se vi venis ĉi tien per ligilo en artikolo, bonvolu direkti tiun ligilon rekte al la celita paĝo.