Tokia rakonto (aŭ Tokia(j) rakonto(j)/historio(j), japane: 東京物語 Tōkyō monogatari) estas japana filmo de 1953. Ĝia reĝisoro estis Jasuĝiroo Ozu kaj la scenaron skribis li mem kun Koogo Noda. Ĝi estas rekonita kiel unu el la plej bonaj laboroj de la reĝisoro; danke al ĉi tiu filmo Jasuĝiroo Ozu estis konita en la Okcidento kaj rekonita kiel egala al Kurosaŭa Akira.[1]
En 2012 en plebiscito de filmkritikistoj organizita de la revuo Sight & Sound, la filmo gajnis la trian lokon el 250 filmoj.[2]
Resumo
Noriko kun sia bopatro.
Du maljunuloj, edzo kaj edzino, iras al Tokio por renkontiĝi kun iliaj plenkreskaj gefiloj kaj kun ilia bofilino, kiujn ili ne vidis longe. Tamen kiam ili venas al Tokio, ili vidas, ke la junuloj ne havas tempon pro siaj gepatroj. La gefiloj sendas sian patron kaj patrinon al banurbo, sed la maljunuloj ne fartas bone tie. Ili reiras Tokie.
En Tokio la patro renkontiĝas kun siaj amikoj kaj la patrino estas kun sia bofilino, la du virinoj alproksimiĝis.
El Tokio ili iras al Osako kie vivas ilia alia filo. Tamen, dum la vojaĝo la patrino ekmalsanas kaj fartas pli malbone, fine ŝi mortas.
