Sed unu granda surprizo: Antaŭ ankoraŭ kvin jaroj vivis en Brno maljuna esperantisto, juristo-pensiulo, Dr Oldřich Franzl . La Esp. publiko preskaŭ nenion sciis pri tiu modesta kaj diligenta sinjoro. Sed li certe laboris tage-nokte. El liaj manoj eliris nemalmultaj manuskriptoj (prefere: tajpskriptoj), kaj mi ĉiam ricevadis po unu. Mi do estis unu el liaj raraj legantoj. Li ŝatis traduki el la latina lingvo /proze/ kaj kompilis grandan kolekton de proverboj:ĉeĥlingvaj ekvivalentoj de la proverbaro de Zamenhof proverbaro. Krome li ankoraŭ kompilis tri volumojn de Esperanta frazeologio baze de la frazoj ĉeĥlingvaj (laŭ la ĉeĥa alfabeto).
Viaj rimarkoj estas tre utilaj kaj la sendita kolekto de Oldrich Franzl estas timige abunda trezoro. Bedaŭrinde, ni ne povas ilin utiligi ĉiujn, ĉar tiam ni devus doni ne 5000, sed 10 000 frazologiaĵojn.
La menciitaj tajposkriptoj konserviĝis, subskribitaj per literoj G.P., kio laŭ atesto de Zdeněk Hršel estas pseŭdonomo Gustav Písecký.
Česká a esperantská přísloví a úsloví podle Zamenhofovy knihy Proverbaro Esperanta (Ĉeĥaj kaj Esperantaj proverboj kaj parolturnoj laŭ la libro de ZamenhofProverbaro Esperanta)
En la ĉeĥaj bibliotekoj konserviĝis ĉeĥlingvaj poemoj Ve chvílích samoty (En momentoj de soleco, Brno 1928) kaj Jaro: Píseň o mládí (Printempo: Kanto pri juneco, Praha 1948), sed ni ne scias, ĉu temas pri la sama Oldřich Franzl. Ankaŭ ĉe kelkaj verkoj pri ŝakludo subskribitaj de la sama nomo ne estas certa la identeco: Soupis šachových rubrik na území ČSR (Listo de ŝak-rubrikoj en ĈSR, Brno 1958), Caro-Kannova obrana (Caro-Kann defendo, 1954), Věra Menčíková-Stevensonová: soupis materiálu o prvé světové přebornici (Věra Menčíková-Stevenson: listo de materialoj pri la unua mondĉampionino, Brno 1957-1958).
Nemezureble kara estas la regiono
apud urb' Tábor al mi, kvankam ĝi nur senhava,
en sunradioj ludas la montetara zono,
surkampe maturiĝas jam greno preskaŭ flava,
laŭ arbaroj bruletas ardejo karbigstaka,
poŝtveturilo triste ruliĝas tra arbaro,
arbaristejoj basaj en maro kaŭras faga
malantaŭ longaj vicoj de traboj kaj lignaro,
urbetoj flanke kuŝas kaj alpremiĝas mute
al arbarmontoj, kie nebula stri' sin tiras,
ruinoj de kasteloj invitas vin salute
kaj glor' de Žižka tie en ĉiu loko spiras.
15/12-55
