Krako estas subita frapa ŝanĝo en la denseco de aero, kaŭzita ekzemple de eksplodo aŭ de bato per vipo. Ĝi estas perceptata kiel sono.
Krako estas bruo, do miksaĵo el multaj hazardaj (= ne-harmoniaj) suprotonoj.
Proverbo
Ekzistas proverboj pri krako en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof[1]:
|
 | | „ Arbo krakanta venton ne timas. ” |
|
|
| | „ Helpas krako kontraŭ atako. ” |
|
|
| | „ Li mensogas tiel, ke la muroj krakas. ” |
|
Referencoj
