Joseph Fouché
Persona informo
Naskiĝo	21-an de majo 1759 (1759-05-21) en Le Pellerin,  Francio
Morto	26-an de decembro 1820 (1820-12-26) (61-jaraĝa) en Triesto,  Aŭstrio-Hungario
Tombo	Ferrières-en-Brie (en)
Lingvoj	franca
Ŝtataneco	Francio
Subskribo
Familio
Patro	Joseph Fouché (en)
Patrino	Marie Françoise Croizet (en)
Edz(in)o	Bonne Jeanne Coiquaud (en)
Infanoj	Athanase Fouché (en) , Armand Fouché d'Otrante (en) , Joseph-Liberté Fouché (en) , Joséphine-Ludmille Fouché (en)
Okupo
Okupo	politikisto advokato eseisto diplomato instruisto
v • d • r

Joseph FOUCHÉ, duc d'Otrante, (esperante: duko de Otranto), (naskiĝis la 21-an de majo ^[1] 1759 en Le Pellerin, apud Nantes; mortis la 26-an de decembro 1820 en Triesto, tiam parto de Aŭstrio, nuntempe en Italio) estis franca politikisto, unu el la gvidantoj de la franca Revolucio kaj ministro de la polico dum la unua franca Imperio kaj de la posta la unua Resurtronigo. Historie li estas konsiderita la patro de moderna polico kaj de la ideo kaj realigo de polica ŝtato.

Liaj politikaj kapabloj agi malantaŭ la kulisoj, kompreni kie blovas la vento kaj krei kreivajn politikajn ligojn sen ideologiaj sentoj, metis lin, kune kun lia nuntempa kolego Talleyrand, kiel la arketipo de la senbrida politikisto.

Inter aliaj de la nacia konvencio, li estis tiu, kiu subskribis la mortkondamnon de Ludoviko la 16-a.

En novembro 1793 li estis vokita de la revolucia konvencio por subpremi ribelon okazita en Liono, kie li uzis metodojn kiel amasa pafado al la protestanta homamaso kaj kaŭzis gravajn vundojn ĉe pli ol 270 homoj, 60 el kiuj estis gviditaj el malliberejo kaj pafis ilin. Rezulte li estis kromnomita "Le Mitrailleur de Lyon". Laŭ la kritiko pri ĉi tiu agmaniero, li subpremis la ribelon per ekzekuto per senkapigi en gilotino, kio kaŭzis ĉirkaŭ 1800 ekzekutojn ĝis li revenis Parizon en aprilo 1794. Tiam li fame diris:

"La sango de la krimuloj fekundigas la landon de libereco kaj stabiligas ĝiajn fundamentojn".

Por pruvi sian lojalecon al la nove akirita krono kaj sian efikecon al la reĝimo, Li ĉeforkestris kampanjon de teroro kaj mortigo de revoluciuloj, liaj iamaj amikoj kaj lojaluloj de Napoleono, inter aliaj, li ekzekutis Michelle Neh, unu el la marŝaloj en la armeo de Napoleono.

La juda-aŭstra verkisto Stefan Zweig publikigis mallongan biografion de Fouche ("Fouche - portreto de politika viro") en 1929. Zweig emfazis la oportunisman dimension kaj la puran potencan deziron en la rolulo de Fouche.